Gâmum pinhân dutardum ben, dediler yâre kıl rûşen;
Disem ol bîvefâ, bilmem inanur mı inanmaz mı?[Fuzûlî]
Ben, gâmımı (kalbimdeki bu aşkın sırrını ve kalbime çektirdiklerini insanlardan saklıyor ve utancımdan herkesten) gizli tutuyordum. (Bana) derdini sevgiline aç! dediler. Fakat derdimi söylesem, bilmem ki o vefâsız, inanır mı, yoksa inanmaz mı?