“Ben sadece... Açıklamak istiyorum. Lütfen.”
“Neden? Söylediğin tek bir kelimeye bile inanamam.”
“Evet, inanabilirsin.”
“Hayır, inanamam. İnanmayacağım. Ben akıllı bir kadınım, Foster. Güvenilirim. Sadık biriyim. Sense bana kendimle ilgili her şeyi sorgulattın. Sezgilerimden şüphe ettirdin. Kalbimden. Kendimden. Yani hayır, akşam yemeği istemiyorum. Açıklamanı duymak istemiyorum. Seni burada istemiyorum. Git buradan.”
Sayfa 43