Gece Dergi - Sayı 2
Gece DergiEn Eski Gece Dergi - Sayı 2 Gönderileri
En Eski Gece Dergi - Sayı 2 kitaplarını, en eski Gece Dergi - Sayı 2 sözleri ve alıntılarını, en eski Gece Dergi - Sayı 2 yazarlarını, en eski Gece Dergi - Sayı 2 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bir mavi kuş var yüreğimde
Çıkmaya can atan."
Sayfa 7Kitabı okudu
"Tabii ki bir insanı sevebilirsiniz, eğer onu yeterince tanımıyorsanız."
Sayfa 7Kitabı okudu
Sevmek, başlı başına yücelten tek eylemdir.
Seni düşününce, ölüm uykusundan uyanıyorum,
Bir yaşamaktır, gelip çörekleniyor içime.
Sayfa 9Kitabı okudu
Sevmekten vazgeçilen bu çağda, aşk diye bir şey yoktur.
Aşk, sahip olma hırsıyla körelmiş, bir neolitik çağ duygusudur.
Hoşça kal, çünkü biz aynı devrin insanları değiliz.
Sayfa 9Kitabı okudu
Kocaman bir beyniniz var ancak kalbinize sıçayım.
Sayfa 15Kitabı okudu
Aynı enlemi paylaştığım oksijen bağımlılarına sesleniyorum.
Durup düşünsenize bi' "Nasıl sıkılmadık, nasıl ölmedik, ne ara geçti bunca zaman?"
Sayfa 15Kitabı okudu
Alt komşudan gelen matkap sesi kadar delirtiyorsunuz beni.
Sayfa 15Kitabı okudu
"Doğayla savaş halindeyiz. Eğer kazanırsak, kaybedeceğiz."
Sayfa 17Kitabı okudu
Biz seninle güleceğiz,
En kahkahalısından şöyle, çok ciddi bir ortamda.
Sayfa 19Kitabı okudu
"Onlar zırcahiller, istedikleri tek şey ceplerinin para dolması. Afrikalıların su içmeyi arzulaması gibi onlar kan içmek istiyorlar."
Sayfa 21Kitabı okudu
Ne vardı elimizde? Benim, benim sadece hayallerim...
Sayfa 27Kitabı okudu
Ben bu şehirde yok edilmemiş son doğa alanı
Onlar ise mimar
Onlar benim yeşilimi yok edip
Gökdelen yapar
Bu şehrin insanı da o gökdelende yaşayıp
Yeşilin yasını tutar
Sayfa 33Kitabı okudu
Bir insanı hâkim kılan niyet
Beni niye yanlış anlamanızı sağlar
Bir devleti bâki eyleyen zihniyet
Beni niye tanklara bombalatır
Bir selamı kalbe ulaştıran samimiyet
Beni niye görmezden geldirir
Bir kadını kibrit kutusuna alıştıran diyet
Beni niye sigaraya meyillendirir
Bana sigara izmaritimi çöpe attıran medeniyet, Ey!
Seni buruş buruş eder sokağa atarım
Sayfa 33Kitabı okudu
İnsanlar neden ayrılır?
İnsanlar ayrılmaktan usanıyor, ayırmaya çalışanlar usanmıyor. Her geçen gün bazılarımızı ötekileştirecek öyle şeyler vuku buluyor ki aramızda uçurumlar oluşturuluyor. Öyle bir uçurum ki dahil edildiğimiz sınıftan bir diğerindeki hayata geçme düşüncesi bile allak bullak etmeye yetiyor. Tek ve bir bütün olan insanlık, beraberindeki tüm güzellikleri de parçalayıp ayaklar altına aldırıyor kendini. Nereden geldiğimizi unutup nereye gittiğimizi düşünmeden ve görmeden ilerliyoruz. İçten içe ihraç ediliyoruz hayattan. Farkına vardığımızda köprünün diğer tarafına geçmiş oluyoruz çoktan. Geçmiş olsun diyorlar, geçmiyor.
Sayfa 35Kitabı okudu
Unuttuğumuz şeyler var. Kapıdan çıktığımızda değil, kapıyı kapattığınızda geliyor her seferinde aklımıza. Ya da her seferinde demeyelim de "arada bir"i koyalım yerine. Arada bir yaşıyoruz çünkü. Arada bir hatırlıyoruz var olduğumuzu. Bu yüzden eksik neyimiz varsa, arada bir fark ediyoruz.
Sayfa 37Kitabı okudu