Cinayetin, yazının ve aşkın arasında garip bir ortaklık var gibi.
Bu üçünü de yaparken insanlar kendilerinden başka biri oluyorlar.
Âşık olan biri, kendinin âşık olmayan halinden ne kadar farklı.
Cinayeti işleyen, öldürmediği andaki kimliğinden ne kadar uzak.
Yazıyı yazan, yazmadığı zamanki yapısından ne kadar değişik.