Gecenin Yalnızlığında
Selma FındıklıGecenin Yalnızlığında Gönderileri
Gecenin Yalnızlığında kitaplarını, Gecenin Yalnızlığında sözleri ve alıntılarını, Gecenin Yalnızlığında yazarlarını, Gecenin Yalnızlığında yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Değneğini öfkeyle yere vurdu;
-Timur'a hizmet ettin mi? O kanlı zalime? Kurnazca bir yanıt verdim; -Hükümdarın zalim olmayanı var mıdır?
Sayfa 133Kitabı okudu
Hayvanlar bin kat vefalı insanoğlundan. Bunu bir kez daha kabul ediyorum. Dünya da öyle değil mi? En azından viran halde koruyor geçmişin izlerini. Silkeleyip atmıyor sırtından. Yaralı bir beden taşırmışçasına yumuşak tutuyor bağrındaki ören şehirleri. Sultanlar da bu denli yufka yürekli olsaydı keşke. Birinin kurduğunu öbürü acımadan yıkıyor..
Sayfa 108Kitabı okudu
Kırmızı hevenkler ne çok... Salkım salkım... Her biri kendi çöpünde toplanmış bir aile sanki... Bir de en uçta, öbürlerinden biraz ayrık duran dala bakıyorum. Yemyeşil bir yelpazenin ortasında yalnız... Tebriz'den tacı, tahtı kaldırıp Bağdat kalesine çekilen yenik hükümdarın ardı sıra sürüklenen Hafiz İbni Gaybi o işte... Bestelerinin benzeri işitilmemiş Abdülkadir Meragi... Eşsiz... Yoldaşsız... Bir güzelin beline kol dolamamış... Zülüf tuzağına düşmemiş... Ipek saçın telinde asılmamış... Darağacı öyle olsa keşke... Kim korkardı ölümden? Ecelin yâr elinden geleni baş göz üstüne değil mi? Zemzem yerine aşk şerbeti dökülse ağzıma son demde... Dualar sevgiliyi öven gazeller olsa..
Sayfa 66Kitabı okudu
Kin beslemeyegörsün insanoğlu, yılandan beter olur öç almakta..
Sayfa 46Kitabı okudu
Gökkubbede parıldayan yıldız gibi genç yaşta herkesi kıskandıracak saygınlığa erişmiş olsam da ayaklarım buyrukla yön buluyor... Kula kulluk değil de nedir bu?
Sayfa 44Kitabı okudu
- Sen tutsak olsan bülbül misâli şakıyabilir misin ey Abdülkadir?
Bu sarayda yaşadığım gösterişli hayatın da bir bakıma kölelik sayılabileceğini nasıl anlatırım ona..
Sayfa 36Kitabı okudu
Bunları düşünürken utançla karışık bir sızı girdi yüreğime. Dinleriyle birlikte dillerini de bize benimsetmeye çalışan kan dökücü Arapların hiç eksik olmayan akınları nedeniyle yüzyıllar içinde Türkçe yavaş yavaş bir yana itilip o saldırgan kavmin zor yazısı baskın gelmişti Türkistan'ın hemen her tarafında. Kaşgarlı Mahmut bile yirmi Türk boyunun lehçesini nice emekle bir araya getirip Arap harfleriyle kaleme almamış mıydı? Kendim de ortağıydım bu bağışlanmaz suçun. Üstelik besteleyeceğim güfteleri de -bana ait olsun ya da olmasın- Farsça şiirlerden seçiyordum. Yadırganır, beğenilmezdi başka türlüsü sanat dünyasında. Zaten arûz dedikleri örümcek ağı öylesine kıskıvrak bağlamıştı ki bizleri, istesek de kurtulamazdık şimdi..
Sayfa 19Kitabı okudu
Gecenin yalnızlığında canım, ben bir kelebek gibiyim
Sen bilmiyorsun ey efendim, sen bilmiyorsun
Ey ruhum sen bilmiyorsun, sevdiğim sen bilmiyorsun.
Ölüm baş eğmiyor sultanlara...
Çiselemekten sağanağa dönüşmeyen yağmurun hangi buluttan süzüldüğünü kavramaya çalışıyorum.
Meğer hüneri de başına bela olabiliyormuş insanın.
İkbali yaver olanlar uykuda karşılar ölümü...Acı çekmeden...Nicesi de var ki ökseye tutulur...Zalim avcının okunda azapla can verir...
-Sen hiç av ettin mi İbni Gaybi?
-Etmedim Şehzadem...Azrail'i olamam hiçbir yaratılmışın...Kan döken eller bir dahi saz tutabilir mi?
-Tutamaz Hoca
-Hem de tutmamalı...
-Kuşlar uykuda mı ölür İbni Gaybi?
Ayağımızın dibine usulca düşüveren donmuş bir serçeyi gösterirken soruyor bunu şehzade. Karların üstünde kuru bir yaprak kadar hafif görünen zavallıyı yel esip savuracak sanki...Eğilip avucuma alıyorum daha sıcaklığını koruyan küçük bedeni. Üşüyen yalnız yüreği olmalı. Teni soğumaya zaman bulamamış.