Yataktan kalkıp perdeyi araladım, sokak canlanmıştı. Herkes kendince önemli bılduğu amaçlar için yürüyor kaldırımda. Kimi durakta sabırsızlıkla kendisini işine götürecek aracı bekliyor. Ev kadınları balkonlarda çamaşır asıyor, kimi camları siliyor. Taksi şoförleri araçların kapılarını açmış havalandırıyor, paspasların tozunu çırpıyor. Çocuklar kahvaltı için taze ekmek almış evlerine dönüyor. Yaşam nasıl canlı kıpır kıpır... Ben de bu hayatın içinde bir kıpırtıyım...
Beyaz atlı prenslerse artık masallara bile yakışmıyor. Şimdi külkedilerinin kişiliği var, sırtını bir mal varlığına dayamadan da insan kendisini kanıtlayabilir, kabul ettirebilir.