Germinal
Emile ZolaEn Eski Germinal Sözleri ve Alıntıları
En Eski Germinal sözleri ve alıntılarını, en eski Germinal kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Dürüst yaşadım diye övünecek hâlim yok, çünkü insan olumsuz bir davranışta bulunmamışsa eğer, fırsat bulamadığındandır bu genellikle..."
Sayfa 306 - KırmızıKitabı okudu
Sonra da bir filozof ciddiyetiyle konuştu: "İnsanın yalnız olması çok iyi, anlaşmazlık olmaz o zaman" diye ekledi.
Sayfa 352 - KırmızıKitabı okudu
"Ücretleri artırmak mümkün mü? Ücretlerin asgari geçim seviyesine göre belirlendiği tunç yasasına göre işçilere ancak kuru ekmek yiyecekleri ve çocuk yapacakları kadar para ödenir... Ücretler çok aşağıya düşerse işçiler açlıktan ölüp gider, yeni işçi talebi ücretleri yeniden yukarı çeker. Fazla yükselecek olursa çok büyüyen işçi arzı ücretlerin tekrar düşmesine yol açar... Bu, işçilerin ömür boyu açlığa mahkûm edilmesi, boş midelerin dengesidir."
"Yüz yıldır olağanüstü bir biçimde artan zenginlik ve refahtan emekçilerin makul bir pay aldıkları söylenebilir miydi? Özgür oldukları söylenerek işçiler bir kenara atılmıştı, evet, onlara açlıktan ölme özgürlüğü tanınmıştı, onlar da bu özgürlüğü doyasıya yaşıyorlardı. Seçildikten sonra yoksulları eski çizmeleri kadar bile önemsemeyen ve ceplerini doldurup keyiflerine bakan alçaklara oy vermek karın doyurmuyordu. Hayır, bu işe ister yasalar uyarınca yapılacak iyi niyetli bir anlaşmayla, isterse her şeyi yakıp yıkarak şiddet yoluyla bir son vermek gerekiyordu."
"İşte o sıralarda, Etienne zihninde yeni düşüncelerin şekillendiğini fark etti. O zamana kadar arkadaşlarının için için köpürmesi karşısında sadece içgüdüsel bir isyan duygusuna kapılmıştı. Artık bir sürü soru takılmaya başlamıştı aklına: Bazıları sefalet içinde yaşarken, bazıları neden zengindi? Fakirler neden zenginlerin ökçesi altında eziliyor, buna rağmen neden onların yerine geçmeyi umut edemiyorlardı?"
Haftanın kalan altı günü madenlerde çok uzun saatler çalıştıktan sonra:
"Pazar günleri yorgunluktan kimse yataktan çıkamıyordu. Tek eğlenceleri sarhoş olmak ya da karılarını hamile bırakmaktı; oysa bira göbeği şişiriyor, çocuklar ise büyüyünce çekip gidiyorlardı. Hayır hayır, böyle bir hayatın katlanılacak yanı yoktu."
Eşitlik gibi düşünceleri dile getirmenin yersiz olduğunun söylenmesi üzerine:
"Nasıl olurdu! İşçilerin düşünmeleri yasak mıydı? Asıl, işçiler düşünmeye başladıkları için yakında her şey değişecekti. İhtiyarın zamanında, madenciler hep yerin dibinde, gözü kulağı dışarıda olup bitene kapalı bir hayvan, bir kömür çıkarma makinesi gibi
yaşıyorlardı. Bu yüzden yönetimdeki zenginler işçilerin iliğini kemiğini rahatça sömürüyor, onları diledikleri gibi alıp satıyorlardı: İşçiler bu durumun farkında bile değillerdi. Ama artık yerin altındaki madenciler uyanıyor, gerçek birer tohum gibi toprakta yeşeriyorlardı; bir sabah tarlaların ortasında bitiverdikleri görülecekti: Evet, insanlar yetişecekti, adaleti yeniden sağlayacak bir insan ordusu bitecekti topraktan."
“Bir de kasaba uğrasan... bir parça dana eti alırsın, ha? Ne zamandır eve et girmedi.”
Maheu bu kez kafasını kaldırdı: Demek mirasa konduğumu sanıyorsun...
İşçiler maden sahibinin at arabasını şehre balık almaya giderken görürler
"İşçiler açlıktan kırılırken, onlar hâlâ balık mı yiyorlardı? Hep böyle balık yiyemeyebilirlerdi, yoksulların da sırası gelecekti. Étienne’in tohum halinde ektiği fikirler bu isyan çığlığında yeşeriyor, serpilip gelişiyordu."
Jandarmaların grevci madencileri bastırmaları üzerine:
Bu kasvetli dinginlik ortamında, tüfeklere karşı koyan bu pasif direnişte sahte bir yumuşaklık; gözlerini terbiyecisine dikmiş, arkasını döndüğü anda üstüne atılıp parçalamaya hazır bekleyen
kafesteki yırtıcı hayvanın zoraki ve sabırlı itaati vardı.
Grevdeki işçilerin bazılarının çocukları açlıktan ölmektedir
"İnsan bazen kendini kaybedip olmadık şeyler ümit ediyor, işler yolunda gitmeyince de bunu baştan düşünmek gerektiğini unutuyor, sanki yaşanan felaket gökten inmiş gibi yakınmaya, kavga etmeye başlıyor."
Grevci madenciler ile madeni koruyan askerler birazdan çatışacaklardır
"Hey ulu Tanrım, yoksulların varlıklılar için birbirlerini öldürmesi ne iğrenç şeydi."
"İnsanoğlu umudunu yitirdi mi, yaşamanın da tadı kalmıyor"