sevdiğim her yazar bana önceden göremediğim şeyleri gösteren kişiler olmuştur. örnek olarak shakespeare, realite hakkında görü imkanı sağlamasının yanında kelimelerin canlılıklarını göstermiştir.
üç cilt içinde konuşacak olursam, lemire her ne kadar fevkalade bir yazarlık göstermiş olsa da, bence parladığı yer çizerliği oldu. çizdiği karakterinde ki her bir çehre o kadar canlı, o kadar derin ve yaşam doluydu ki gerçekten o çizimlerde bir canlılık gördüm. daha önce gördüğüm hiçbir çehre çizimine benzemiyorlardı. yaşam ve insanlık fışkırıyordu her birinden.
lemire her eseriyle içimde ki werther’e hitap etmeye devam ediyor.
