Gitmek
Sibel GüneşdoğduGitmek Gönderileri
Gitmek kitaplarını, Gitmek sözleri ve alıntılarını, Gitmek yazarlarını, Gitmek yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şimdi soyunup duşa girmeli, suyun altında uzun süre kıpırtısız kalmalıyım. Çıktığımda saat öğleden sonrayı göstermeli. Sokağa fırlayıp yürümeliyim amaçsızca. Deniz kıyısına koşmalı, olta balıkçılarını izlemeliyim. Kovalardaki, leğenlerdeki istavritleri görünce, yine yüzleşmeliyim yazgımla. Kendimi o balıklarla, tutsak balıklarla özdeşleştirmeliyim. Ne bahar havası, ne de tepemdeki gürbüz güneş mutlu edebilir beni.
Sayfa 29Kitabı okudu
Penceremi, yüreğimi açtım geceye. Derin derin soluduğum ilkyazın kokularıyla çevremde dolanıyor rüzgâr, uzanıp yanaklarımı okşuyor. Bu dört duvar, daracık sığınağım. Bahçenin yeşil göğsünde göllenen su, akasya çiçekleriyle aydınlanıyor. Odamda koyu bir karanlık. Korkularımı sezdirmiyorum, köşelere saklanmış gölgelere. Susuyorum. Büyümeyi, ilerlemeyi, başarmayı amaçlarken geldiğim yerde, içimi acıtan bir şeyler var.
Sayfa 27Kitabı okudu
… Beni görünce annenin tüyleri diken diken oldu yine. Birlikte yaşadığımızı öğreneli durum bu. Bilmiyor ki eller ellere, ten tene değmiyor uzun süredir. Unutulmuş öpüşmelerin ağızda bıraktığı ıslak şeker tadı. Koştuğun, yürüdüğün, ağladığın, güldüğün her anını izlediğim, ruhumla, sabrımla aşkını beklediğim adam; sanki seni ben doğurmuşum. İlgimden sıkıldın belki de. Ama yalnızlığı sevmeyen çocuk yanlarım var, saf yanlarım, aptal yanlarım… Şimdi sen elimi ittikçe büyüdü tutkum. İsteklerim çözümsüz duygulara dönüştü. Kendimi ahlaksız, iki yüzlü, arada iyi, kötü, çirkin hissetmem de bundan; eksiklerimi biliyorum, beklentilerimin her şeye karşın beni sana tutsak kıldığını da…
Sayfa 10Kitabı okudu
… Otobandan çıktı otobüs, yerleşim yerlerinin yakınından geçiyoruz, evlerin, bahçelerin… Yağmur çiseliyor, damlardaki kiremitlerin kırmızısı canlanırken gün soluyor. Şimdi kentte büyük koşuşturma var, okulların dağılma, iş yerlerinin kapanma, insanların soğurulmuş enerjileriyle duraklara üşüşme saatleri yaklaşıyor. Toplu taşıma araçları karnını açmış, yutarcasına içine dolduruyor insanları tıka basa. Kaynama noktasında zaman.
…adam, kadının ağzını öptü hoyratça...
Elimdeki kitaptan aynı satırı art arda okuyorum. Uzaklara gitmek. Bir yolcu otobüsünün penceresinden bakmak kayıp giden yeşil tarlalara, çıplak dağlara... Sonra bir mola yerinde inmek, ıslak gecenin kokusuyla sarmalanmak. Yabancı kalabalığın ortasında gürültü, karmaşa. Dudak izlerinden öpmek çay bardağının ılık ağzını. Sayısız insanın uğrak yeri tuvaletlerin, su lekeleriyle desenlenmiş yorgun aynalarında gerçek yüzümü aramak… Öylece kalakalıyorum aynanın önünde. Giren, çıkan, çarpan, giysilerime sürünüp geçen kadınları, ortamdaki sidik kokusunu yok sayıyorum. Aynaya bakıyorum, kendime, bana, içime, bize, bizden kalanlara… Bir an önce eve varmalı, eşyalarımı toplamalıyım. Gidiyorum…
Sayfa 12Kitabı okudu
Soyundum o gidince, gençleşmiş duygularımı çıkarıp attım yerlerini sevmesinler diye.
Sayfa 66 - "Yaralar" adlı öyküden...Kitabı okudu
Asmadaki bir salkım mor üzümün tanelerini sarmalayan buğuyu silmek kadar kolay mı yaşamdaki yanlışları silmek?
Sayfa 55 - "Buğu" adlı öyküden...Kitabı okudu
İnsanlar gibiydi güvercinler, kimi özverili, sıcak, kimi uzak ve soğuk. Sorgulamıyordu artık bunları, duyguları kabuk bağladı, iyileşip gövdesini bırakacak yara gibi değil, ağaç kabuğu gibi, üst üste, sarmalayan kabuklar.
Sayfa 50 - "Bir Çift Kanat Dokunurken Zamana" adlı öyküden...Kitabı okudu