Gizli Bahçe
Frances Hodgson BurnettGizli Bahçe Gönderileri
Gizli Bahçe kitaplarını, Gizli Bahçe sözleri ve alıntılarını, Gizli Bahçe yazarlarını, Gizli Bahçe yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Gülü gözettiğinde, evlat,
Devedikeni büyüyemez."
Sayfa 256
"Dünyanın başlangıcından bu yana, her yüzyılda harika şeyler keşfedilmiştir. Son yüzyılda ise daha önceki herhangi bir yüzyıldan çok daha çarpıcı şeyler bulundu. Bu yeni yüzyılda hâlâ çok şaşırtıcı olan yüzlerce şey daha aydınlığa çıkarılacaktır. İlkin insanlar yeni bir şeyin yapılabileceğine inanmayı reddederler, ama sonra bunun yapılamayacağını ummaya başlarlar, sonra da bunun yapılabildiğini görürler - sonra yapılır ve bütün dünya bunun neden yüzyıllarca önce yapılmadığına şaşar kalır. Son yüzyılda insanların keşfetmeye başladığı yeni şeylerden biri düşüncelerin - yalnızca düşüncelerin kendisinin - elektrikli piller kadar güçlü olduğuydu - kimisi için güneş ışığı kadar iyi bir şey, kimisi için ise zehir kadar kötü bir şey. Hüzünlü bir düşüncenin ya da kötü bir düşüncenin zihninize girmesi, kızıl hastalığı virüsünün vücudunuza girmesi kadar tehlikeli bir şeydir. Eğer içinize girdikten sonra orada kalmasına izin verirseniz, ondan yaşadığınız sürece kurtulamayabilirsiniz."
Sayfa 255
"Korkmaktan vazgeçince ayaklarının üzerinde durabileceksin," dedi Dickon yeni bir neşeyle. "Ve sen de artık korkmaktan vazgeçeceksin."
Sayfa 198
"Annem der ki, açılan gagaları doldurmak için uğraşan bir ardıç kuşunu gördüğü zaman, kendisini hiç iş yapmayan bir hanımefendi gibi hissediyormuş. Diyor ki, terin damla damla akması gereken küçücük kuşlar görmüş ama insanlar bunu göremiyorlarmış."
Sayfa 194
"Bu dünyada yaşıyor olmanın tuhaf yönlerinden biri de, kimsenin bir kişinin sonsuza dek yaşayacağından hiç de emin olamamasıdır. İnsan kimi zaman şefkatli, heybetli şafak vakti kalkıp da yalnız başına durduğunda ve başını geriye atıp 'doğu'nun, insanı neredeyse haykıracak noktaya getirdiği ve insanın kalbinin, yükselmekte olan güneşin tuhaf, değişmeyen görkemi karşısında, duracak gibi olduğu ana kadar yavaşça dönüşen, parıldayan ve muhteşem bilinmez şeylerin meydana geldiği gökyüzünü seyreder - bütün bunlar binlerce, binlerce ve binlerce yıldır her sabah olup bitmektedir. İnsan bunu bir an için bilebilir. Ve insan kimi zaman bir korulukta gün doğarken yalnız başına durduğunda ve gizemli altın rengi dalların arasında ve altında eğilerek sanki insanın kolayca duyamadığı, ama yine de duymaya çabaladığı bir şey söyler gibi olduğunda bu olanları anlar. Ve kimi zaman geceleyin milyonlarca yıldızın beklediği ve aşağıyı seyrettiği koyu mavi rengin engin sessizliği, insanın bundan emin olmasına neden olur; kimi zaman uzaklardan gelen bir müzik sesi, bunu gerçek kılar; kimi zaman ise bir insanın gözlerindeki bir bakış."
Sayfa 192
"Diyor ki: 'Bir keresinde, kavgalarından sonra çocuklara tavsiyeler veriyordum, onlara şöyle dedim. "Okuldayken coğrafya hocam dünyanın bir portakala benzediğini söylemişti ve ben on yaşıma gelmeden büyük portakalın hiç kimseye ait olmadığını keşfettim. Kimse kendi payından daha fazlasına sahip değildir ve kimi zaman insan kendisine yeterince pay düşmediğini sanır. Ama hiç düşünmüyor musunuz ki -siz hepiniz- eğer bütün portakala sahip olsanız o zaman da yanıldığınızı anlayacaksınız ve ağır darbeler yemeden de bunu anlayamayacaksınız." Çocukların çocuklardan öğrendiği şey,' dedi, 'bütün portakalı kavramanın bir anlamı olmadığıdır. Eğer bunu yaparsanız, çekirdeklerini bile elde edemezsiniz ki bunlar yenmek için çok acıdır.""
Sayfa 175
"Nerede bir parça toprak görürsen evlat," dedi bir tür tebessümle, "orayı ele al ve canlandır."
Sayfa 105
"Dünyada hiçbir şey temiz toprak kadar güzel kokamaz, üzerlerine yağmur yağdığında büyüyen çiçekler hariç."
Sayfa 92
"O anda ona çok güzel bir şey oluyordu. Aslına bakılırsa Misselthwaite Manor'a geldiğinden beri başına dört güzel şey gelmişti. Bir ardıç kuşunu anlıyor ve ardıç kuşu da onu anlıyor gibi hissetmişti; kanı ısınana kadar rüzgârda koşmuştu; hayatında ilk kez acıkmıştı ve bir kimse için üzülmeyi öğrenmişti. Büyüyordu."
Sayfa 43
"Orada oturmuş şunu sevmiyorum, bunu sevmiyorum diye söyleniyorsun. Sen kendini seviyor musun?"
Sayfa 54Kitabı okudu
Hüzünlü bir düşüncenin ya da kötü bir düşüncenin zihninize girmesi, kızıl hastalığı virüsünün vücudunuza girmesi kadar tehlikeli bir şeydir. Eğer içinize girdikten sonra orada kalmasına izin verirseniz ondan yaşadığınız sürece kurtulamayabilirsiniz.
Sayfa 255