Hem gerek hoş rayihalarıyla, gerek görüntüleri ile her biri ayrı bir nimet olan çiçekleri bilmek onları yaratana bir şükür yerine de geçmez mi? Biz bunun yerine kırlara gezmeye çıktığımız zaman farkına varmaksızın onları ayaklarımızla çiğneyerek, düşüncesizce koparıp sonra bir kenara atarak, tabiatı talan ederek bir nevi küfran-ı nimete düşmekteyiz.