Globalization and Its Discontents Revisited (Anti-Globalization in the Era of Trump)

Avrupa'daki birçok tatil yerinde zengin Arapların yerini yirmi yıl önce zengin Ruslar almıştı. Bu yerlerden bazılarında yol işaretleri ana dilin yanı sıra Rusça da yazılıyordu. Ancak kişi başına gelirin yıllık 4,730 dolar (1997'deki değer) olduğu bir ülkede, Mercedeslerin trafik sıkışıklığına neden olması sağlık değil hastalık belirtisiydi.
Bu, servetini çoğunluğun arasında dağıtmak yerine azınlıkta toplayan bir
toplumun açık bir belirtisiydi.

Ticaret savaşlarının gerçek savaşlarla ortak bir noktası vardır: Neredeyse her zaman, herkes (savaşa katılan bütün ülkeler) kaybeder.

Tayland ayrıca, dünyanın her yerinde, spekülatif gayrimenkul borçlanmasının, ekonomik istikrarsızlığın temel kaynaklarından biri olduğunu biliyordu. Bu tip borçlanma, balonların (yatırımcılar sektörde görülen canlanmadan kazanç sağlamak için yaygara koparırken fiyatların aşırı yükselmesi) artmasına neden olur: bu balonlar her zaman patlar ve bunlar patladığında ekonomi çöker. Bu seyir tanıdıktır ve Houston 'da da Bangkok'ta da aynıdır: gayrimenkul fiyatları yükselince. bankalar teminata dayalı olarak daha çok borç verebileceklerini hissederler; yatırımcılar fiyatların yükseldiğini görünce, çok geç olmadan oyuna katılmak isterler ve bankacılar bunun için onlara para verirler. Kapasite fazlasına erişinceye kadar müteahhitler yeni binalar yaparak hızlı bir şekilde kar edeceklerini görürler. Müteahhitler yerlerini kiralayamaz. borçlarını ödeyemezler ve balon patlar.

Devletin ya da daha doğrusu Yeltsin'in ihsanların'dan faydalananlar, Yeltsin'in tekrar seçilmesini sağlamak için sıkı çalıştılar. Ne tuhaftır ki her zaman için, Yeltsin'in dağıttıklarının bir kısmının, seçim kampanyasını finanse etmeye gittiğine dair bir varsayım varken, bazı eleştirmenler, egemenlerin paralarını seçim kampanyası için kullanmayacak kadar akıllı olduklarını düşünüyorlardı; devletin kullanılabilecek bir sürü örtülü ödeneği vardı. Egemenler Yeltsin'e çok daha değerli bir şey veriyorlardı: modern kampanya yönetim teknikleri ve denetimini ellerinde tuttukları televizyon şebekesiyle olumlu bir yaklaşım.

İnsanlar hiçbir alternatifleri kalmayınca, kaygılarını gösterebilecekleri, işlerin değişmesi için baskı uygulayabilecekleri hiçbir yolları olmayınca isyan ederler.

Sermaye piyasasını liberalleştirmeyi- savunanların. sermaye akışlarının ekonomik devrelerle aynı yönde hareket ettiğini ortaya koyan verileri görmemiş olmalarına inanmak zordur. Bunun anlamı, durgunluk sırasında, ülkenin en çok ihtiyacı olduğu zamanda sermayenin ülke dışına çıkması. bir canlanma sırasında enflasyonist baskıları şiddetlendirerek ülkeye girmesidir. Kesinlikle emin olabilirsiniz ki ülkelerin dış fonlara tanı ihtiyacı olduğu anda, bankacılar paralarını geri isterler.

Sıkı para politikaları takas kullanımına da yol açıyordu. Parasızlık yüzünden işçilere ayni ödeme (fabrika ne üretiyorsa ya da elinde ne varsa, tuvalet kağıdından ayakkabıya kadar) yapılıyordu. İşçiler en temel yaşamsal ihtiyaçlarını satın almak için nakit para peşinde koştuğu için, ülkenin dört bir yanında kurulan bit pazarları bir tür girişimci faaliyet görüntüsü veriyor ve çok büyük verimsizlikleri gizliyorlardı.