Gölge Gönderileri
Gölge kitaplarını, Gölge sözleri ve alıntılarını, Gölge yazarlarını, Gölge yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Matematik diye öğrettiğimiz ezberletmekten başka bir şey değil. Daha iyi ezberlesinler diye boncuklar, resimler, animasyonlar, tabletler, akıllı tahtalar, teknoloji kullanıyoruz. Buna da iyi eğitim deyip kendimizi bir güzel kandırıyoruz. Teknolojiyle yaptığımız sadece daha iyi ezberletmekten ötesi değil. Matematiğin ne olduğunu, özünü, mantığını anlatmıyoruz. Sonra ileride denklemler, problemler falan gelince, neden yapamadı! Yapamaz tabii, biz ona matematik öğretmedik ki! Tek yaptığımız ezberletmek.
Büyüdüklerinde kitap okumamalarına şaşmamalı o zaman. O hiç kitap okumadı çünkü. Kitap okumak, o dünyanın içine girmektir. Bu sınırsız olasılıklar bizi kitap okumaya teşvik eder. O dünyada olmak isteriz. O yüzden en iyi arkadaşımızdır.
Ama sen kitabın sayfalarına içeriğe göre resimleri çiz, kitabın dünyasına zihninde girmesine izin verme, onun yerine sen göster her şeyi, sonra ileride niye kitap okuyup o dünyaya girmeyi istemiyorlar, de!
Neden hikâye kitapları resimlidir? Dikkat çekiyor diye, okusunlar diye. Üzgünüm ama tüm dünya yanılıyor. Halbuki o resimler var diye okumuş oluyorlar. Resimsiz olmalı. Okuduğunda bir ağaç mı var? O zaman o ağacı kendi zihninde canlandırmalı.
".. İyi öğretmenlik, sen varken olan değil, sen
yokken olandır."
"Evlerine kadar girmek zorundasınız" dedi Ozan. "Kendi odası olmayabilir ama en azından yataklarını kendileri toplamalı, kıyafetlerini tek başına giymeli. Yemeğin hazırlanmasında ve bulaşıkların toplanmasında sorumluluğu olmalı mesela. Bizim annelerimiz çocuklarının üstüne o kadar düşüyor ki; bu gelenekleri, geçmişten gelen bu ezberleri bozmak çok zor. Üşümesin diye kat kat giydirmeler, çantasını onun yerine taşımalar, ağzına lokmaları parçalayıp sokmalar, ayakkabısını bağlamalar neler neler... Ergenlikte bile devam ediyor. En bilinçli dediğimiz veli bile yapıyor bunu.
İşimiz onun sorununu çözmek değil, sorunlarını çözmesini öğreneceği fırsatları vermektir.
Annesi gelip anlatmayacak. Kendisi arkadaşlarını uyaracak ya da gelip benimle konuşacak. Beraber konuşacağız ama sorunun çözümünü kendileri bulacaklar. Olması gereken bu... Gelecekleri için, kendileri adına öğrenmeleri gereken en önemli sosyal becerilerin başında geliyor bu.
Bir sözü var; "Sanatsız kalan bir toplumun hayat damarlarından biri kopmuş demektir."
Lafa gel!
Üç boyutlu köşe var sınıfımda, çalışmalar için, resim köşesi falan var. Sanat var, sanatın ta kendisi var! Ee bu adam söyledi işte! Sende niye yok?
"Bir gün benim sözlerimle bilim ters düşerse, bilimi tercih edin" diyen bir adamdır bu. O zaman ben mesleğimi yaparken bilimi kendime rehber ediniyorum, bilimsel araştırmalardan yararlanıyorum. Neyi neden yaptığım nasıl haber değeri taşır?
Benim sınıfımın her santimetrekaresinde o adamın izini görürsünüz. Fotoğrafını göremezsiniz... Zaten kendisi söylemiyor mu, "Beni görmek demek, mutlaka yüzümü görmek demek değildir. Benim fikirlerimi ve duygularımı anlıyorsanız bu yeterlidir" diye.
Profesör dahi olsan, okuma alışkanlığı kazanmış bir öğrenci karşısında duramazsın.
İki tane madeni parayı koydum. Kendi sınıfımda, O'nun köşesine iki tane madeni parayı koydum. Neden olabilir sizce?
Çünkü cebindeki iki kuruşun bir tanesiyle kitap alan bir adamdı. Binlerce okuduğu kitap var. Savaşta ya da en huzurlu anında, en zor veya en kolay zamanında fark etmez. Durmadan okumuş ve okuyarak bu noktalara gelebilmiş.
O'na ait en büyük özellik nedir diye sorarsanız, O'nun en büyük özelliği nedir derseniz, kendisinin en çok önemsediği nedir derseniz cevap kitap ve kitap okuma alışkanlığından başka bir şey değildir. O zaman O'nun köşesinde bu olmalı önce.
İki üç yıl önce idama mahkûm edilmişsin, dibi görmüşsün! Ama iki üç yıl sonra bir numaralı adam olmuşsun artık. Gazi olmuşsun, mareşal olmuşsun, dünyayı dize getirmişsin. Bir numarasın! Padişah da olabilirsin, halife de olabilirsin, herkesi kendine kul edebilirsin, istediğini yapabilirsin! Diyor ki, "Ben eğitimle ilgili çalışmalar yapacağım...