Gölgenin Güneşi 2 Gönderileri
Gölgenin Güneşi 2 kitaplarını, Gölgenin Güneşi 2 sözleri ve alıntılarını, Gölgenin Güneşi 2 yazarlarını, Gölgenin Güneşi 2 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Gözlerin...." dedim parmaklarımı gözlerinin altında dolaştırırken. "Karanlığa düşmüş gökyüzü gibi. İçinde ki parıltılar da yıldızların askıda kalmış hâli sanki."
Seni sevmenin zarafeti ıssız bir okyanusta kıyıya vuran sakin dalgalar gibi. Her dalga sesinde sanki kalbime su serpiliyor. En büyük huzur senken, en büyük sabır da sen oldun sevgilim. En büyük aşk senken en büyük sınav da sen oldun.
Aşk bana seninle gelince güzelleşti.
Zamanı geriye sarmak diye bir şey olsaydı keşke. O zaman bütün umutsuzluklarımız yitip gider miydi? Yaptığımız hataları silebilir miydik?
Herkesin aşkı başlangıçta güzeldi, her hikayede aşk güzel başlardı. Önemli olan sonu tutturabilmekti. Ya koca bir zindan olur, mutsuzluğa ve hatta umutsuzluğa esir ederdi ya da ömürlük olur; gönlüne eş, kalbine huzur getirirdi.
Yine de kimse yaşamadan bilemezdi...
Hayatta neye geç kalırsak onun yasını tutuyoruz. İnsan, hayatına keşkeleri almamak için bir şeylerin elinden değerini bilmeli.
Ne zaman onu kazandığımı hissetsem sanki küçük bir darbede geri kaybediyordum. Tebessümleri gidiyor, neşesi kayboluyordu. Bana karşı bile buz kesiyordu. O kadar alışmıştı ki yalnızlığına, bazen ben bile ona fazlalık oluyordum.
Parola YayınlarıKitabı okudu
Akın amcam her zaman, "Bir kadın zayıf değildir Bahar, onları zayıf yapan erkeklerin egosudur," derdi.
Aşk böyle bir şeydi işte; eserdiniz, gürlerdiniz sonra sevdiğinizin acısıyla yüzleşince en çok kendi canınızın yandığını hissederdiniz
İnsanın acıları, başını yastığa koyduğunda başkar; vicdan muhasebesi o zaman kalbi pençeleri arasında sıkıştırırdı.
Ancak...
Sabah olduğunda güneş doğar ve geçmiş bir kez daha silinir.
Bizim en büyük sorunumuz da buydu; birbirimizi anlamak yerine çocuk gibi hata yapıyor, sonra da onu başka bir hatayla örtmeye çalışıyorduk.
Cennet ve cehennem kalbimin iki köşesi gibi.
"Öpersem geçer.".... "Sen öpersen de geçer." Hangimizin ki geçerdi acaba? Onunki mi, benimki mi? Bende bıraktığı yara geçmeyecek gibiydi. Peki onun ki ne durumdaydı?
Türk askerinden it gibi korkuyorlardı. Kendilerince her türlü tedbiri alırken içlerine kadar sızabileceğimizi bilemeyecek kadar da aptallardı.