Antik tiyatro, Dionysos kültünden çıktığına göre, "eksiksiz bir deneyim" oluşturuyordu; bu deneyim, içinde ara ruh hallerinin, hatta birbiriyle çelişen ruh hallerinin, birbirine karıştırılıp özetlendiği, kısaca "ruhun kurtuluşu" ya da, daha yavan ancak daha modern bir terim kullanmayı tercih edersek, "yönelim kaybı" için özenle planlanmış bir gidişattı.