Gülcihan'a Dönüş kitaplarını, Gülcihan'a Dönüş sözleri ve alıntılarını, Gülcihan'a Dönüş yazarlarını, Gülcihan'a Dönüş yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Senin dışında her gereksiz detayı kül edecek
Büyük bir harlı ateş yakıyorum
Ufku bir uçtan bir uca dolaşacak
Kelebek gülüslerini biriktiriyorum
Bulutlar suni gecmisimiz gibi kalabalık bugün
Herkes biliyor
Ben seni seviyorum...
Biz yine dönelim dağlara
Belki birazdan yağmura kavuşuruz
Ayrık otları da bir pay alir
Bizim büyük çaresizliğimizden
Solan,kararan ve renklerini kaybeden dunya yeniden biçimlenir
Yeniden şenlenir
Olur ya....
DEĞİŞEN BEN DEĞİLİM
Şimdi hangi ülkedeyiz
Dizlerine uzandığımda sıla ne yönde kalır
Nerende saklarsın güneyli ılık esen meltem rüzgarlarını
Ellerinden ne kadar uzaklaşırsam
Geceye dönüşür gülüşlerim
Bilmiyorum, ne garip
Son
Beyaz çiçekler getirmedim bugün
Kara haberler kapladı derunumu
Gözlerin dönmedi uzaklardan
Canım çekiliyordu damarlarımdan
Sen başka bir muhitteydin, bilmedin
Permafrost topraklardan geçtim
Yüreğindeki buz dağlarına çarptım
Aşamadım
Zamanı geri alamadım
Geç kaldım
İmrul Kays'ın kelimeleriyle geldim
Duymadın, yok saydın
Bendim yapayalnız geceye sığınan
Karanlığı, aşkımla ölümlüler arasına bir perde kılan
Nerede yanıldım ki
Ulaşmaya çalıştığım gökyüzünü
Ulaşılmaz kıldın
Uneyze bilirdi sevildiğini
İçinde bu kadar gitme isteği varken
Papatyaları toplamaktan vazgeçtim
Yolumun uzun oluşu
Sana son hediyemdir
Ama bir daha yoluma çıkma
Yüreğin kadar soğuk bu topraklarda
Her gece gibi
Zamanın katılaştığını hissetti
Yolunu kaybeden göçmen kuşlar
Garip bir şekil çizdi
Sinesini rüzgara verdi
Sesini gürültülü bir şelalenin sesine
Yarı uyanık yarı baygın bir halde
Bir ardıcın gölgesine uzandı
Bir eksik rüya gördü
Bir saka kuşu öttü önce
Nil’in dibinden bir inci çıkarttı
Sonra doru bir atla bir güzel geçti önünden