Gülden Kale Düştü
Ahmet KarcılılarGülden Kale Düştü Sözleri ve Alıntıları
Gülden Kale Düştü sözleri ve alıntılarını, Gülden Kale Düştü kitap alıntılarını, Gülden Kale Düştü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Denizi olmayan bir yerde yaşamanın hiçbir anlamı yok" dedi. Ben de ona katıldığımı söyledim. Sen "Önemli olan şurandaki denizi kaybetmemek" dedin kalbini göstererek.
İçimdeki denizi kaybettiğim için mi böylesine medet umuyorum denizden?
Sayfa 148Kitabı okudu
Olmayacak şey bir insanın bir insanı anlaması.
Sen gidince iki kişi oldum
Biri huzurlu, sakin, güvenli ve emin, diğeri aksi, hırçın, içten pazarlıklı, kıskanç ve güvensiz. Biri ben kaldım, diğerini senin yerine koydum. Bazen biri oldum, bazen diğeri, ama hiç ikisi birden olmadım. Kendimle kaldığımda huzurlu, başkaları olduğunda aksiydim.
Sayfa 49Kitabı okudu
Güneşin ve ayın altında, ışığın ve karanlığın içinde, hep orada durmak zorunda olan, değiştirilemez ve karşı koyulamaz biçimde var olmak zorunda olan her şey gibi çaresiz buradayım.
Kendimle o kadar doluyum ki hayatıma giren herkesin beni taşırmayacak bir gül yaprağı olması gerekiyor.
Sayfa 87Kitabı okudu
Kendimle o kadar doluyum ki hayatıma giren herkesin beni taşırmayacak bir gül yaprağı olması gerekiyor.
Sayfa 87Kitabı okudu
Düşlerimi anlamlandırmadan, kendimi ortaya koymadan, unuttuğum ya da unutmaya çalıştığım, belleğimin derinliklerinde saklanmış anıları ortaya çıkarmadan planladığım kurguların kendimi anlatmak için yetersiz olacağını düşünüyordum.
Sende var sandığımı, kimsede var sanmadım.
“Gülden Kale düştü. Bunu biraz önce anımsadım. Biraz önce yani evimin ortasındaki, şimdi üzerinde yattığım kilim desenli halıya düştükten sonra, hiç beklemediğim halde gerçekleşen Jaromir Hladik’in mucizesine benzer dileğimle başlayan durgunluğun ve sessizliğin ortasındayken ve tam yeni bir dilekte bulunmayı düşünüyorken, bunun için izin verildiğini gösterir bir işaret gibi çalan kapı zilini duyduğum zaman.”
Şimdi, savaştan kaçan her komutan gibi, bir daha yurt tutmamaya yemin ederek, kalelerimi yakıp yurdumu terk ediyorum. Bir göçebe gibi başka kalelerde hırsızlama uyumak, bir harami gibi gece işgal ettiğim kaleleri sabah terk etmek istiyorum.
Sayfa 65Kitabı okudu
kendimle o kadar doluyum ki hayatıma giren herkesin beni taşırmayacak bir gül yaprağı olması gerekiyor.
Sende var sandığımı, kimsede var sanmadım.
Sen gidince ben de gittim kendimden.
Gittiğinden beri hiç ben olmadım, hep başkası sandılar beni.
...
Denizi unuttum sen gidince.
Sayfa 48Kitabı okudu
Oysa şimdi, nasıl bir hücrede olursam olayım hayatı katlanabilir kılan bir sığınak olduğunu biliyorum; düşlerim.
Sayfa 30Kitabı okudu
Zaman hiç geçmeyecekmiş gibi sürüyor; güneşin ve her şeyin etrafında inatçı ve sabırlı. Güneş her patlayışında biraz daha eksilerek çevresinde sonsuz bir karanlık gibi duran zamanı ısıtıyor; ta ki sönmüş bir yıldız olana dek bunu sürdürecek. Zaman güneşi bitiriyor.
Sayfa 132Kitabı okudu