Yazarımız yeni bir yazım türü elde etmiş diyebilirim. Evet yanlış duymadınız bu kitap kişisel gelişim türünde. Ama mevzu kitabı okumaya başlayınca değişiyor. Nasıl mı? Iki kız kardeşin üzerinden, hemde fotoğraflarla süslenen bir ilahi kabulleniş var kitabımızda. Iki kardeş arasındaki muazzam diyaloglar üçüncü kişi olarak sohbete katılmanıza vesile oluyor diyebilirim. Neden? Niçin? Sorularını sormak yerine, tam bir teslimiyet ile tevekkül etmek. Sanırım en doğru cümleyle bu şekilde anlatabilirim sizlere. Çünkü yazarımız bizi sorunlarla başa çıkarken düzenli yaptığımız hataları görmeye ve bazende kabullenişe teşvik ediyor. Bilmediğimiz şeylerden çok bildiklerimiz veyahut bilerek görmezden geldiklerimiz..
Aslında en çok kendimizi yıpratığımız bu yalan dünyada gülümsemek ve şükretmek nasılda iyi gelecek hepimize. Bazen dünya haline öyle anlamlar yüklüyoruz ki, çoğu minik detayları görmezden gelip, mutluluğunu kaçırıyoruz. Bu kitapla gelen minik mutluluğu tatmama vesile olanlara çokça teşekkürler...