Gün Batarken
Bekir BüyükarkınEn Beğenilen Gün Batarken Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Gün Batarken sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Gün Batarken kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Sıra sıra şehitler, akan kanlar, kaynayan topraklar, “Allah Allah!” feryatları hep gözünün önünde, beyninde, kulaklarındaydı."
Hafıza denen kutu kapağını açmış, içindekileri dışarıya salıvermiş, girmek isteyenleri de kovalamaya başlamıştı.
Sayfa 26 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
"Başaracağım! Çünkü biliyorum ki, sorumluluk ölümden de ağırdır! "
Sayfa 233 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Eğer, yaralanmasaydım, eğer aylarca kendimi bilmeden yatmasaydım çökeni yakından takip edecektim, hiç değilse hemen duyacaktım. Bu ise beni büsbütün yıkacaktı; insan bir felâketin geleceğini önceden hisseder, hattâ sezebilir. Yine de içindeki bir ümit, bu geleceğin gerçekleşmemesi yönüne doğru iter o insanı. Bu hâl, insanın kendisini avutmasıdır! Ben de öyleydim. Aşı boyalı evde, Musa'ların bahçesinde, Feride'yle konuşurken Darülfünün'da okurken bu korkunç geleceği görüyor, yine de unutmaya çalışıyordum. Yavuz'la, Midilli'ye Türk Bayrakları çekildiği gün, düşüncelerimi ayaklarımın dibinde gördüm. İyiki Tiflis'te yakaladılar bizi; yoksa seninle şurada konuşacak gücüm bile kalmayacaktı. İstanbul'a sadece cesedimi götürürdün. Dinlenmek, hattâ düşünmek imkânını buldum. Şimdi anlıyorum ki, biz yeniden doğmalıyız.
Sayfa 355 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Üsteğmen Eşref etrafına bakındı, birilerini arar gibiydi; zinde tok, suya hasret çekmeyen birilerini... Hâlbuki hepsinin omuzları çökük, dudakları çatlak, gözlerinin altı çürüktü. Çoğunun dizleri burkuluyordu. Ağırlıkları korumakla görevli gedikli de yanlarına gelmişti. Bir avuç suyun özlemi, onun da içinde kavuşulması güç bir sevgili gibi tütüyordu.
Sayfa 118 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Ne güzel şey sevmek, sevilmek. Bir arzuyu paylaşmak. İnsana güven verir. İnsana insan olduğunu hatırlatır. En koyu ihtiraslarda bile bir şeyler yapma, yenilenme, yeniden doğma isteği vardır. Çok düşündüm, çok tarttım, anladım ki ben bunlardan uzağım. Nasibimi almamışım, alamamışım...
Sayfa 49 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Mustafa Kemal bir aralık durdu, atından indi, ileriye doğru baktı, biraz soluk aldı:
"Doğru yoldayız." dedi, "yetişeceğiz!"
Sonra eline tekrar dizginleri alırken fısıldadı,
"Allah'tan nasibini almamış soydan gelenler, kutsal davalar karşısında bile kötü duygularını yaymaktan geri kalmazlar. Tarih ne güzel bir ayna! Olaylara katılanların davranış ve tutumlarını hemen meydana çıkarıveriyor!"
Sayfa 235 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Savaşa bir kere daha lanet etti,insanlara küfretti,kendisi insan olduğu için kendisine küfretti!...Ve sonra ne kadar kovalarsa kovalasın Feride doldu gönlüne,içine.Gözlerinin önünde canlanıverdi o taptaze kız,buram buram sevda tüten kız.
Insanlar yalnızken bütün oluyordu. Yanında başkaları bulununca bu bütünlük kayboluyordu. Yarıya bölünüyor, çeyrekleşiyor, hatta 10'da 1'e iniyordu. Öyleyse insanlar bütün olmaktan niçin korkuyorlardı? Kendilerini görmemek için mi yoksa bütünlükleri yeterli olmadığından mı?
Sayfa 161Kitabı okudu
Bir kere daha savaştan nefret ettiğini anladı. Kaybolan, ölen insanlar için, yüreği dağlı anne babalar için, çöken devletler, parçalanan vatanlar için savaştan tiksinmekte olduğunu derin derin hissetti. Hâlbuki kendisi savaşın içindeydi; vuruyor, hatta öldürüyordu. Bundan sonra da vuracak, öldürecekti. Bunu ancak kendi vatanı tehlikede olduğu için yapıyordu. Bir de devlete inanma inancı, yasalara duyduğu saygı, belki de emsalinden geri kalmama duygusu kendisini savaş içinde adam öldürmeye sevketmiş olabilirdi. Ayrıca bu davranışta ölmemek için öldürmek de gizliydi..
Sayfa 284 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu