Varlık ile hiçlik, acı ile sevinç, hayatla ölüm insanın gözlerinin önünde iç içe geçer, sıcak ekmekle taze soğanın ahengine benzer bir ahenk oluşur her şeyde.
Her bakışının içimi nasıl ısıttığını,kanımı nasıl kaynattığını biliyorum,böylesi bir bakışın,insanın hayatını nasıl değiştirebileceğini hissediyorum,korkumda bundan kaynaklanıyor işte.
“Şimdi ilk defa utanma duygusuyla karşı karşıya kalıyorum, destursuz bakışların insanı nasıl ezip büzdüğünü, nasıl zamansız bir tere boğduğunu anlıyorum.”