İsviçreli yazar Max Frisch'in Günce'si 1966-1969 yılları arasında aklındaki konuları not aldığı, birçok konudaki görüşlerini, ilerde yeniden ele alıp işlemek üzere not ettiği bir not defteri niteliğindedir.
Kitaptaki notlarda yoruma yer verilmeyen, birçok noktanın açık bırakıldığı, kendi içlerinde bağımsız yazılar bulunur. Bir de, sorgu, anket, elkitabı gibi yazın-dışı üç yeni biçim kullanır ve bu biçimler yardımıyla yaşlılık, evlilik, kadın-erkek eşitliği, zor kullanma gibi, kişiyi ve insanlar arası ilişkileri irdeleyen konular işlenir. Bu güncede yer alan tüm biçimlerin ortak yanı, sorunlara kesin yanıtlar getirmemeleri, kopuk kopuk olmaları, değindikleri konularda okuru düşünmeye yöneltmeleri, yani belirli konularda birer 'taslak' niteliği taşımalarıdır.
“Günlük biçimi benim yazarlığımın belirleyici özelliğidir. Zaten başka seçeneğim de yoktu!” diyor Frisch
