Gündelik Hayatın Eleştirisi 1
Henri LefebvreSözler ve Alıntılar
Metro, dedi kendi kendine Archer, çağımızda gazeteleri okumak için ideal bir yer: Yerin altında, cüzi bir parayla, birbirinden çekinen yolcular arasında oturmak. Herkes yanındakinin hırsızlık yapmasından, suç işlemeye, bir kızı çimdiklemeye, boş bir yere hücum etmeye, kapının açılmasını engellemeye hazırlanmasından çekinir...
"Aşinalık, insanları örter ve onlara tanıdığımız bir maske vererek onları bilmemizi güçleştirir. "
Sayfa 20 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
İşçi ne kadar çok servet üretirse, üretiminin gücü ve kapsamı ne kadar artarsa, kendisi de o kadar yoksullaşır. Ne kadar çok meta yaratırsa kendisi de bir meta olarak o kadar ucuzlar.
Sayfa 64 - Sel YayınlarıKitabı okudu
Okur olmak ikinci bir meslekse şanslıyız :)
"Leonardo da Vinci hem mühendis hem de sanatçıydı. Rabelais hekim ve yazardı; hem ansiklopedik bir beyin hem de epik bir romancıydı. Montaigne idareciydi. Descartes önce memur, sonra da bilgindi... Bu dönemin insanının toplumsal pratikten gerçekten, ayrılmasına ve yalnızca boş vakte -tembellik- kendini vakfetmesine bağlı olarak, kişisel ve sınıfsal bakımdan yıkıma doğra gitmiştir. "
Sayfa 36 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
Çelişkiler “bizi” aydınlatır.
Sayfa 53 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
"İşin komik yanı, her beşeri kum tanesinin kendini yalnızca ayrı değil, son derece özgün de sanmasıdır. Oysa, bir kum tanesine en fazla benzeyen şey bir diğer kum tanesidir. Burjuva bireyciliği, kendi olma, kendi kalma tarzında, kelimelerinde, jestlerinde, gündelik alışkanlıklarında (yemek ve dinlenme saatleri, eğlenme ve oyalanma, moda, fikir, görüş) tuhaf bir şekilde birbirine benzeyen bireylerin tatsız ve gülünç tekrarını içerir... İnsan gerekliğinden yoksun birey, hakikatten de yoksundur."
Ailemizden, çevremizden, sınıfımızdan insanlarla yan yana yaşıyoruz. Sabit bir izlenim olan yakınlık, onları tanıdığımızı, bizim için onların tanımlı sınırlan olduğu ve bizim için olan tanımlı sınırların onlar için de olduğu düşüncesini bize verir. Onlan tanımlarız (Pierre şudur, Paul budur) ve değerlendiririz. Kendimizi onlarla özdeşleştirebiliriz ya da onları kendi dünyamızdan dışlarız. Oysa, aşina olan şey, aşina diye biliniyor demek değildir.