Campanella'nın Güneş Ülkesi, Ekvatorun altında Taprobana adında bir ada devletinden oluşuyor. Yönetimini Sol (Güneş) adı verilen en büyük rahip üstlenirken, yardımcıları Pon, Sin ve Mor yani Güç, Bilgelik ve Sevgi. Adeta sosyalist bir ütopya, herkes eşit haklara sahip, kadın ve erkek eşit, özel mülkiyet yok her şey, herkese ait. İnsanlar yeteneklerine göre çalışıyorlar ve kimse asla aylaklık yapmıyor. Kimse günde dört saatten çok çalışmıyor. Bütün bilimlerden haberdarlar, bütün dilleri biliyorlar. Bütün keşifleri, kaşifleri biliyorlar. Adeta rüya gibi bir ülke burası.
Kitap yazıldığı dönem itibariyle kilisenin etkisi altında kalındığından mı yoksa yazarın çok fazla kilisenin etkisinde olduğundan mi bilmiyorum. Ütopyasını yaratırken Hıristiyan inancının aşırı etkisi altında kalmış yazar. Sınıflandırmalar, güç kullanımı ve savaş, insanların taşlanması, kadınların ortak kullanımı gibi hususların olması bir ütopya için beğenmediğim kısımlar oldu.
Kitapta bir hikaye anlatımı ya da kurgu yaratmak yerine Cenevizli bir kaptan ile Baş Hospitalarius (Hastane rahibi) arasında bir sohbet şeklinde geçiyor. Rahip Güneş Ülkesi hakkında merak ettiği her şeyi sorarken, Kaptan ise ülkeyi bizim için kurguluyor adeta. Tavsiyemdir.
