En Yeni Güneşle Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Güneşle sözleri ve alıntılarını, en yeni Güneşle kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Teolojisi: tanrıtanımazlıktır; ama bu, Kutsal Kitabı başucu kitabı yapmış olan Nietzsche’nin, bu papaz çocuğunun düpedüz günaha düşkünlüğünü değil, güç istemini önplana koyma, dolayısıyla insanın yapıp ettiklerinde baş sorumlu olarak Tanrı’dan çok insanın kendisini görme dileğini açığa vurur; işte Nietzsche’ye göre bu anlamda «Tanrı ölmüştür».
Sayfa 305
İnsanı insan yapan, hayvanların üstüne çıkaran, yaşayışında güç isteminin yürürlükte olmasıdır.
Sayfa 303
Nietzsche.
Bence yaşamanın kendisi büyüyüp artma için, sürüp gitme için, kuvvetlerin birikmesi için, güç elde etmek için bir içgüdüdür; nerde güç istemi yoksa orda düşme vardır.
Sayfa 299
Zerdüşt'ün yaşamayla konuşmasını, yaşamanın kendisini bir tasarım, bir “idea”, soyut bir kavram diye tanımaya karşı protesto olarak yorumlamak gerekir.
Kendi zamanına “aykırı” olan Nietzsche bizimle kafadaş. O, gelecek için yazmıştı. İşte Nietzsche'nin geleceği bizim bugünümüz. Nietzsche bizimle çağdaş.
Nietzsche'nin felsefesi uzun bir gelişme gösterir. Aynı kalmayış, sürekli bir değişme, hep başka oluş bu felsefenin yasasıdır. Çatışmalar, gerilimler, karşıtlıklar yönünden pek zengindir bu felsefe.
Nietzsche bir aforizma yazarıdır. Özsözlerle konuşur. Birbirinden bağımsız tektek tümceler, ya da kafaya çivi gibi saplanan kısa kısa tümce öbekleri ortaya koyar. Bazan da, birçok canalıcı durumda dizelerle dışlaştırır yaşama görüşlerini.
Sayfa 290
Nietzsche’in yaşama felsefesi düşünme dünyasının tümüyle örtüşür. “Nietzsche'nin yaşama felsefesi” deyimi “Nietzsche’nin felsefesi” deyimiyle anlamdaştır çünkü. “Yaşama” sözü bu felsefenin her yerine sinmiştir, her yanını içten belirler.
Sayfa 289
Ev üzerine
Yalnızca halk dehasının değil, heryerde ozanların sık sık başvurduğu bir benzetme sözcüğüdür ev. Danimarkanın, İskandinavyanın eski ozanları, havaya hava demiyor kuşların evi ya da yellerin evi diyorlardı; denizse martıların evi idi onlar için. İstanbulda Divan yazarları, Anadoluda saz ozanları dönüp dolaşıp bir konuk evine, misafirhaneye benzetirler yeryüzünü - yaşarken kısa bir süre konakladığımız yer. Ölünce n'olur, peki insan? Ozanların çoğuna göre, esenlik evi'ne, cennete gider. Ozan
soluğuna kulağı tıkalı olmayan kimseler, sevilen ölülerden toprak dünyasından temiz eve göçtü diye sözederler.
Sayfa 50