Hamlet
William ShakespeareHamlet Gönderileri
Hamlet kitaplarını, Hamlet sözleri ve alıntılarını, Hamlet yazarlarını, Hamlet yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Benim içimde görünüşten öte bir şey var...
Bu saydıklarımsa acının süsleri, takıları yalnız.
Sayfa 47
Gece gündüz demeden kan ter içinde nereye koşturuyoruz?
Ne var, ne oluyor, bilen yok mu?
Sayfa 40
"İnsan ne olduğunu bilir, ama ne olacağını bilmez."
Tarihte ilk ölenden, bugün ölene dek
Haykırmıştır mantık, “Bu böyle olacak.”
Sayfa 49Kitabı okudu
Şu çılgın kafa durdukça çıkmayacaksın içinden,
Seni unutmak ha?
Aklımın kara tahtasından
Silerim de bütün boş anıları,
Bütün kitaplarda yazılan, çizilenleri,
Gençliğimden, öğrenciliğimden kalanları.
Yalnız senin buyruğun kalır.
Beynimin defterinde, yapraklarında,
Ivır zıvır bütün bildiklerimin üstünde.
Biz, doğanın zavallı şaşkınları
Dehşet içinde, aklımız karmakarışık,
Ruhumuzun erişemediği düşüncelerle doluyoruz.
Söylesene, neden, niçin bu durum?
Ne yapmamız gerekiyor?
Daha memeyi emmeden yaranmayı öğrendi, derler ya. İşte bu ve bunun gibi birçoklari bu soysuz çağın yetiştirmeleri hep. İşte böyle, zamanın havasından çalmayı bellerler ve hep benzerleriyle dolaşa dolaşa, bu tür tumturaklı sözler köpük gibi birikir ağızlarında. Aynı havadan tutturur giderler, sanki çok oturaklı sözler söylüyorlarmış gibi. Ama denemek için bir üflemeyegör, patlayıverir balonlar.
Olmak ya da Olmamak...
Var olmak ya da olmamak, mesele bu.
Gözü dönmüş talihin sapanına, oklarına,
İçin için katlanmak mi daha soylu,
Yoksa, bir dertler denizine karşı silaha sarılıp Son vermek mi onlara? Ölmek, uyumak... Hepsi bu... ve bir uykuyla
Binlerce doğal darbeye son verdik diyebilmek.
Hangi insan gönülden istemezdi bu bitişi! Ölmek, uyumak.…. uyumak, belki rüya görmek.
Ha! İş burda. Çünkü o ölüm uykusunda,
Şu fani bedenden styrılip çıktığımızda, Göreceğimiz rüyalar bizi duraksatır ister istemez.
İşte felaketi onca uzun ömürlü kılan da bu Kim katlanırdı yoksa zamanın kırbaçlarına, küfürlerine,
Zorbanın haksızlığına, kibirli adamın hakaretine?
Hor görülen aşkın acılarına, adaletin gecikmesine,
Devlet görevlisinin kendini bilmezliğine; Sabırla bekleyen erdemli kişinin,
Değersiz insanlardan gördüğü muameleye, İnsan yalın bir hançer darbesiyle hesabı kesebilecekken!
Kim katlanırdı, bu yorgun yaşamın yükü altında
Homurdanıp terlemeye,
Ölümden sonraki bir şeyin korkusu olmasaydı?
Sınırlarını bir geçenin bir daha dönmediği
O bilinmeyen ülkenin korkusu kafamızı karıştırıp
Bizleri, tanımadığımız dertlere koşup gitmektense,
Başımızdakilere katlanmak zorunda bırakmasaydı!
İşte bunları düşündükçe
Ödlek olup çıkıyoruz hepimiz,
Ve işte böyle kararlılığın doğal rengi, Endişenin soluk gölgesiyle bozuluyor; Bulutları hedef alan büyük ve iddialı atılımlar Bu yüzden yörüngesinden sapıyor
Ve bir girişim olmaktan çıkıyor adları.
Hey, o da kim? Güzel Ophelia!...
Peri kızı, dualarında benim günahlarımı da unutma.
Sayfa 114Kitabı okudu
Öyle çarpık bir zamanda yaşıyoruz ki,
Namus günahtan özür dilemek zorunda kalıyor,
Eğilip izin istiyor, ona iyilik etmek için.
Sayfa 150Kitabı okudu
Merhem yaranın yüzeyine bir zar çekip kabuk bağlatabilir,
Ama çürüme sürer ve yara azar için için;
Yayılır görünmeden.
Sayfa 149Kitabı okudu
Kimi insanın duygularıyla aklı öyle dengeli karışmıştır ki,
Talih hiçbir zaman o kişiyle kaval çalar gibi oynayamaz.
İşte o kişi Tanrı’nın sevgili kuludur.
Bana duygularının kölesi olmayan kişiyi ver,
Yüreğimde, yüreğimin yüreğinde taşırım onu,
Seni taşıdığım gibi…
Her düşünceni dile dökme,
İyi tartmadığın düşünceyi de uygulamaya geçme.
Samimi ol, ama asla bayağılaşma.
Baharda bir menekşe bu sevgi, o kadar;
Erken açan, geçici, tatlı, ömrü kısa;
Esip geçen bir koku, bir anlık eğlence.
Tüm dünya birleşip örtmeye çalışsa da,
Gözden kaçmaz kötülükler, çıkar ortaya sonunda.