Kesinlikle kurgu olarak çok daha fazla puanı hak ediyor, özellikle de ilk kitaba kıyasla. Bu kitapta Hannibal' ı okumak çok zevkliydi. Hem şahsına münhasır zevkleriyle hem de bize ucundan gösterilen geçmişiyle Hannibal' la daha da yakınlaşıyoruz ve hikaye daha cazip hale geliyor.
Kitabın sonu eminim ki benim gibi filmi izleyen herkesi hazırlıksız yakalamıştır. Ben şok oldum ve birkaç kere tekrar tekrar okumak zorunda kaldım. Bilmiyorum her ne kadar karakterler güzel bir şekilde işlenmiş olsa da Clarice' den beklemiyordum.
Bahsetmem gerekir ki; yazarın aralarda direkt okuyucuyla konuşması, karakterlerin gerçekliğine okuyuculardan çok inanıp bir de üstüne Hannibal' a çok fazla yaklaşmak istememesi ya da ondan hep temkinli bir şekilde bahsetmesi kurgudan bağımsız sizi ekstra germeyi başaran güzel bir teknikti.
Ama tabi ki de bir önceki kitapta olan ana problem burda da var: Çeviri ve/veya editör hataları. Gerçekten bir açıklaması olduğunu düşünmüyorum bu durumun.
Ben bir kitap okuyorsam ve sonra da bunu yorumluyorsam nasıl bu faktörü göz ardı edebilirim? Gerçekten hiç gerek yokken günlerce elimde sürünüyor kitaplar :/
