Hızlı girişlere serinin ilk kitabından alışkınım, dolayısıyla bu kitabın girişinin ne kadar hızlı olduğundan bahsetmeyi geçiyorum. Sara'nın normal bir ilişki yaşamama isteği üzerine ikilinin yaptıklarının ne kadar uçlarda olduğundan bahsetmeyi de geçiyorum. Esas meseleye geliyorum: Bu ikili epey değişik bir başlangıç yaptı, sonrasında ilişkileri için kurallar falan koydu. Sara'nın kurallar konusundaki tavrı netti: Buluşmalarının, amacının dışına çıkmasını istemedi. Doğal olarak hiçbir şey de paylaşmadılar. Peki, ne ara âşık oldular? Oturup doğru dürüst konuşmadığın, tanımadığın bir insana nasıl âşık olursun? Bir noktada kurallar değişti, evet ama kurallar varken de birbirlerine olan hislerinin farkındalardı ve bu hisler bana hiç geçmedi. Sara gibi büyük bir güvensizlik yaşayan birinin Max'a çabucak güvenmesi de, hele ki o ıssız depo konusunda, epey garipti ayrıca.
Kitabın finalinde yaşanan olaya ise diyecek sözüm yok. Eline öyle bir koz geçen kişiler bu kozu tam anlamıyla kullanmamayı seçti demek. Hımm, peki.
