Birine "seni seviyorum" demek, geri kalan gaddar dünyaya küfretmekti aynı zamanda. Birine "seni seviyorum" demek, "beni sevsene" demekti. Birine "seni seviyorum" demek ondan yardım istemekti. Feryattı, figândı, kucaklaşmaydı.
Bir an hayata mola vermek, geri çekilip başka birinin hikayesini okuyor gibi yaparak kendine dışarıdan bakabilmek ne kadar güzel olurdu, düşünsene. Ruh o zaman nefes alırdı işte. Aynı bedende yolculuk etmek, aynı acıyı döne döne yaşamak ne fenaydı.