Özlenen sevgili sesleri
ölülerin, ya da bizim için
ölüler gibi yitip gidenlerin.
Bazen konuşurlar bizimle düşlerimizde;
bazen düşüncelerimizde duyulurlar.
Ve bir an için onların yankılarıyla
başka yankılar döner bize yaşamlarımızın ilk şiirinden -
uzaktan uzağa duyulan bir ezgi gibi gecede
—Konstantinos Kavafis (Çeviri, Cevat Çapan)—