Oysa kişi hayatın anlamına inanmıyorsa, yüzeyde bu hayat onun açısından ne kadar iyi akıp gidiyor olsa da, onun gözünde, anlam sunmayan hayatın bir değeri yoktur; o da bir an gelir, refaha ve bolluğa rağmen vazgeçer bu hayattan. Çünkü sanayi toplumu pratikte insanların bütün ihtiyaçlarını karşılar, hatta tüketim toplumu denen şey, ihtiyaçları da üreten toplumdur. Ancak içi doldurulmayan bir ihtiyaç vardır insanın anlam ihtiyacıdır bu. Onun anlama ulaşma iradesidir. Bugünkü sosyal şartlar altında insan sadece frustrasyona uğrar. Sadece bolluk toplumunda değil, bolluk devletinde durum budur.