Stefan Zweig; okumaktan çok keyif aldığım, en az 15 kitabını okuduğum bir yazardır. Yazım dilini, betimlemelerini, olay örgüsünün güçlü oluşunu ve karakterlerini oluştururken yaptığı psikolojik tahlillerini çok seviyorum. Okuru; içine çekip, kitabı bitirene kadar elinden bırakamaz hale getiriyor. Ama Hayatın mucizeleri kitabını okurken o içinden çıkılamaz girdaba girmem çok uzun zaman aldı. Evet sonlarına doğru diğer kitaplarında olduğu gibi çok büyük keyif aldım ama o noktaya gelene kadar çok sıkıldım. Bunun sebebinin yazarın kitabı, diyaloglara daha az yer vererek ve daha çok psikolojik tahlile dayalı olarak kaleme alması olduğunu düşünüyorum. Diğer incelemelere de şöyle bir göz attığımda çoğu kişinin genel bir karamsarlık havası sezdiğini gördüm. Yorumlara baktığımda, kitabı seven de sevmeyen de çok. Bu yüzden sizin bu kitabı nasıl bulacağınızı bilemiyorum. Ama bence Stefan Zweig hatrına bu kitaba bir şans verilmeli :)
