Kitaba ilk başladığımda masal zannetmiştim fakat gelişme ve sonuç bölümleri kitabı gayet iyi açıklamış. Kitapta beni en çok şaşırtan kısımlar şunlar oldu: “Önder Napolyon ve yoldaş domuzlar artık bir saman üstünde değil, bir yatak üstünde yatarlar!
İnsanlarla alışveriş yapıp, eski sahipleri Bay Jones ve Bayan Jones'in kıyafetlerini giyerler!
Haksız, sebepsiz yere bir sürü hayvan öldürürler!
Evet nasıldı? Bütün hayvanlar eşittir. Ama bazı hayvanlar öbürlerinden daha eşittir!..
# Dört ayak kötü, iki ayak iyi # Ve birgün öteki hayvanlar önder Napolyon ve diğer domuzların iki ayak üstünde yürüdüklerini görüp, şaşkınlıktan yerlerinde kalakalmışlardı.
Yine değişmişti...
# Dört ayak iyi, iki ayak daha iyi # olmuştu!
Zamanla önder ve yoldaşları insanlarla sürekli bir araya gelip, kumar oynayıp, içki içerler...
Ve hayvan çiftliği eski adını geri alır, beylik çiftliği olur!” Kitapta beni en çok etkileyen yer;
" İçeride on ikisi de öfkeyle bağırıyor, on ikisi de birbirine benziyordu. Artık domuzların yüzlerine ne olduğu anlaşılmıştı. Dışarıdaki hayvanlar, bir domuzların yüzlerine, bir insanların yüzlerine bakıyor; ama onları birbirlerinden ayırt edemiyorlardı!.."
