Hazin Bir Evliliğin Romanı
Lev TolstoyEn Eski Hazin Bir Evliliğin Romanı Gönderileri
En Eski Hazin Bir Evliliğin Romanı kitaplarını, en eski Hazin Bir Evliliğin Romanı sözleri ve alıntılarını, en eski Hazin Bir Evliliğin Romanı yazarlarını, en eski Hazin Bir Evliliğin Romanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bütün bir kışı yalnız geçirmek zorunda kaldık. Bir kez bile dışarıya çıkmadık. Sanki hayatla bağlarımız kopmuştu.
Hiçbir şey yapacak durumda değilim.
Hayatta benim için artık ne önemli olabilirdi? Bundan sonra düşünmenin, müziğin, nakış yapmanın ne gereği vardı? Gençliğimin en güzide, en hassas yılları böyle yalnızlık içinde mahvolduktan sonra.. insanın yaşama cesaretini kıran bu soruya ben bir tek cevap bulabildim.
Gözyaşları...
Benim hakkımda zayıflıyor, değişiyor diyorlar. Fakat benim için bunların ne önemi var? Artık kimin hoşuna gideceğim? Artık kimin için tatlı bir hayal, çekici bir varlık olabileceğim? Bana öyle geliyor ki bütün hayatım derin bir karanlık içinde sönüp gidecek. Keder veren şiddetli bir can sıkıntısıyla karışık bu kabuslu hayattan, kurtulmak, silkinmek için kendimde en ufak bir kuvvet bulamıyordum.
İnsan dünyada mutlu olmak, hayattan mümkün olduğunca yararlanmak için yaşamalıdır.
Artık benim dinlenmekten başka arzum yok. Evlenmek ise benimsediğim hayat tarzına tamamen aykırı.
Beni sevdiğini biliyordum. Fakat beni bir kadın gibi mi, yoksa bir çocuk gibi mi seviyordu? Bunu anlamak istemiyordum. Onun aşkını, sevgisini ve bana daima dünyanın en mükemmel, en güzide bir kızı gibi bakmasını arzuluyor, bu teveccühünün, bu duygularının devam etmesini istiyordum.
Dünyada bahtiyar olmanın bir yolu var.
Gerçekte insanın bu dünyada başkası için yaşamaktan duyduğu mutluluğun sonu yokmuş.
Çok iyiyim adeta on üç yaşında gibiyim. Öyle ki, bir gün bile fazla değil. Hayvanlarla oynamak, ağaçlara tırmanmak için çılgınca bir istek duyuyorum.