Bazen sabırla sınanırdı insan, bazen şükürle. Altın mi gümüş mü bakır mıydı insanin madeni. Ancak sınanarak tortusundan arınarak ortaya çıkan madenle belirlenebilirdi kalitesi. Varlik da bir imtihandı insan için yokluk da. Mesele ne varlığa sevinmek, ne yokluğa yerinmek, sadece ve sadece O'nun rızasına erebilmekti.
Sayfa 227