Herkes Herkesle Dostmuş Gibi
Barış BıçakçıHerkes Herkesle Dostmuş Gibi Gönderileri
Herkes Herkesle Dostmuş Gibi kitaplarını, Herkes Herkesle Dostmuş Gibi sözleri ve alıntılarını, Herkes Herkesle Dostmuş Gibi yazarlarını, Herkes Herkesle Dostmuş Gibi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Zamanla her şeyi sever insan, çünkü bir gün öleceğini anlar.
İnsan böyle bir şeylere nasıl dayanır? Yılların geçip gitmesine ve her şeyin belleğin bir oyunuymuş gibi bir belirsizliğin içine batmış olmasına...
İnsan bu yaşa kadar ancak unutarak yaşayabilir.
Hayat burnumdan geldi benim. Hepimizin hayatı burnundan geldi.
“Senin hep komik kalabilen bir tarafın var.”
Ona göstermek için ayırdığı fotoğraflar, yolda okumak için bir kitap, mont, walkman, kasetler… Bu heyecanla dalga geçen bir kederle boğuşuyordu şimdi ve kederin hızlı çalışan büyük bıçakları var, bölünüyor onur, parçalanıyor.
“Vazgeçerek yaşıyorum. Vazgeçe vazgeçe ilerliyorum.”
Öğreniyorsun işte öğrenmeyi aklına bile getirmediğin şeyleri.
İkisi iştahlı okuyuculardı.
Bugün gelmezdiniz,cumartesileri hiç gelmediniz, dedi.
Yok anne, dedim, kötü bir şey olsa söylemez miyim, dedim. Bir de başka bir şeye daha üzüldüm. Cumartesileri gelmezdiniz, demesine… Yani alıştırmışız onu, bir çeşit kader gibi. Bugün cumartesi gelmezler, bugün pazar gelmezler, bugün pazartesi gelebilirler, diye yaşıyor. Böyle sanki.
Zamanla her şeyi sever insan, çünkü bir gün öleceğini anlar.
“Neden bu kadar çok psikoloji kitabı okuyorsun?“ Abidin‘e kalırsa insan kendini tanımak için edebiyat okumalıymış.
“Uzun süre kapalı kalan kapıyı açsan da fayda etmez, içerideki hava yer değiştirmeden öylece kalır.”
Herkes herkesle dostmuş gibi, değilse de hemen olabilirmiş gibi…