| Bir kitap daha biterken, geriye birbirinden hoş alıntılarım kalır;
•Yola aşık birini sevme; onlar kalmayı değil, gitmeyi bilir.
•Ölüm korkusunu insan bir kere yendikten sonra hayattaki en büyük engeli zaten aşmış, geriye yapılacak çok az şey kalmış, kalanların da önemi ve dahası tadı yokmuş gibi hissediyordu.
•Ne tuhaf değil mi; en çokta hiç tanımadığımız insanların hakkımızda olumsuz yargılarda bulunmasından geri durur, kaybı en acı olacak yakınlarımızın neler düşündüğünü ise çoğunlukla umursamayız.
•Aklıma gelen hiçbir sondan memnun kalmadım.Beni asıl rahatsız edense; bu sonlardan hangisiyle yüzleşeceğimi, o son meydana gelene kadar asla bilemeyecek olmamdı. •Hayata gelişimde hiçbir rolümün olmayışına benzer olarak, burayı terk ederken dahî ipleri ben tutmayacaktım ve bu âcizlik giderek canımı daha da sıkıyordu.
•İnsanları refleksleri ele verir.
•Unutmak, ne büyük bir lütuf!
| Tunç İlkman~
***
•Farklı kalayım, özgün olayım, başka olayım diyen her insanın, hayatta mutlaka herkesle aynı olacağı duruma nasıl getirildiği, insanın bazen nasıl kayıtsız kalabildiğini, bazen arkaya bakılmadan kaçılan ‘Herkesleşmek’ kavramıyla aslında iç içe olduğumuzu anlatan, bunu eserin kahramanlarının psikolojileriyle harmanlamış bir kitap.
•Dilinin basit olması, olayların kurgusunun çok güzel şekilde oluşturulmasını engellememiş.Aksine daha hoş bir hava katmış.
•Okumanızı tavsiye ederim.
| Aişe BOZDEMİR~