Hikâyecinin Kaderi
Sait Faik AbasıyanıkSözler ve Alıntılar
“İstasyon aynaları meşhurdur: İnsanı perişan gösterir.”
Mustafa Kemal'i anlatmak kolay değil. Ne yapsam, ne etsem onu övmüşten başka bir şey olmam. Halbuki maksadım övmek mi? Övmek boş laf ! Mustafa Kemal'i anlamak lazımdır. Daha anlatana da rastlamadım. Övmeden, heyecanlanmadan, onun gibi düşünerek onu anlamak?
Medarı Maişet isimli bir hikâye kitabı çıkarmıştım. Hayatı toz pembe görmüyorum diye mahkemeye verildim. Üç beş kuruş kazanalım derken iki bin lira mahkeme masrafı ödedim, üzüntüsü de caba. Kahramanlarım rahat etmek için hapse giriyorlardı. Bütün sebep bu !
Yaşar Kemal -
-- Bana, Mark Twain cemiyeti fahri üyeliği verildi, dünya edebiyatına ettiğim hizmetten ötürü. Birçokları gibi ben de şaşırdım. Dünya edebiyatına hizmet filan etmediğimi söylemeye ne hacet. Bu, üyelik verilebilmesi için uydurulmuş nazik bir sebeptir sanırım.
Ben aldım dedim, dedim ki:
--Senden önce, bu cemiyetin ilk üyesi Atatürk'müş...
-- Biliyorum. Beni sevindiren de bu işte. Atatürk'ten sonra, benim üye olmam, benim için ne büyük bir şereftir. Bir milletin yetiştirdiği en büyük çocuğu ile, o milletin kendi halinde bir küçük hikâyecisinin Amerika'daki bir cemiyette buluşmaları küçük hikâyeci için ne bulunmaz şerefli bir fırsattır.
Dünyayı güzellik kurtaracaktır.
Sayfa 117Kitabı okudu
Şu insanlara hiçbir şey çok değildir.
Sayfa 156Kitabı okudu
Hiçbir şeye inanmıyorum, sevgilim.