Hikayeler
Ahmet Hamdi TanpınarSözler ve Alıntılar
Fakat bu da geçecekti; "elbette buna da alışırım", diyordu. "İnsan nelere alışmaz ki. .." Zaten hayat dediğimiz bu kapalı dairenin asıl mucizesi, bu alışmak değil miydi? "En sevdiğimiz mahlukları bile kaybetmeğe alışmıyor muyuz?
Günlerce aylarca, senelerce görmemeğe, mutlak, kat'i bir gurbet içinde yaşamağa alışmıyor muyuz? Bana gelince, kaybettiğim şeyi, yani kendimi hiçbir zaman sevmedim.
.
Sayfa 37 - Abdullah Efendi nin RüyalarıKitabı okudu
Göz korkunç bir şahit, değil mi? Yahut korkunç ayna .. Her şeyi, ifşa ediyorlar. Hele hislerimizi gizlemek isteyince bakışlarımız nasıl değişir? Kaskatı olurlar. Ve biz gizledik sanırız.
___
Sayfa 164 - Yaz YağmuruKitabı okudu
.. Halbuki bir ömür yaşanmağa değer bir şeydir.
___
Bir YolKitabı okudu
Hattâ öyleleri var ki bir kere olsun ruhlarının gerçeğine doğmadan ölürler…
Ölmüş saatlerimiz, günlerimiz, senelerimiz olduğunu, yıllarca farkına varmadan bir hiçin sarraflığını yaptığımızı, yaşamadan yaşadığımızı kim inkâr edebilirdi. “Hattâ öyleleri var ki bir kere olsun ruhlarının gerçeğine doğmadan ölürler…”
.
Sayfa 292 - Emirgan'da Akşam SaatiKitabı okudu
Gittiği yer neresi olursa olsun, bütün bu gördüklerini beraberinde götürecek değil miydi? Unutmak lazımdı; bir kiri üzerinden atar gibi unutmak ..
Sayfa 22 - Abdullah Efendi nin RüyalarıKitabı okudu
Unutmak, bu ancak aşkla mümkündü: Ömrün büyük ve serin pınarı, her tecrübeden bizi daha genç, daha diri, dünyaya henüz gelmiş gibi dinç ve rahat çıkaran oydu.
___
Sayfa 27 - Abdullah Efendi nin RüyalarıKitabı okudu