Çok sevdiğim Ömer (R.h) 'ın hayat hikayesi anlatılan bir kitabı daha bitirmiş bulunuyorum elhamdullillah.
Kitabın içerisinde Ömer olduğu, anlatıldığı sürece sıkıcı değildi. Ömer'in yaşadığı çağ, sözleri, eşsiz adaleti, eşsiz karakteri, heybeti, hayat hikayesi her zaman beni çok, çok etkilemiştir...
Yalnızca yazarın anlatım üslubunun çoğu yerinden hoşlanmadım.
Örneğin sahabilerden melek olarak bahsediyor, ve yine bir çok özel kelimeler ile andıktan sonra sahabelerden bahsede biliyor. Yani Allah'ın sevgili kullarından bahsetmeden önce bir takım, abartılı ve hep aynı özel cümleler kullanması islam açısından tehlike arz ediyor.
Oysa islam alimlerinin islami olarak yazdığı kitaplarda; Peygamberimizden ve sahabelerden bahsederken gayet kısa, normal vede Kur'an&sünnet meşruluğu dahilinde övme lafızları kullandıkları görülmüştür.
Olması gereken budur.
Peygamberimiz için, ”S.a v, salavatlar dualar” ashabı-sahabileri için ise, “R.h, övgü, saygı, dua” lafızları en idealidir. İslamda saygı vardır, zaten olmalıdır. Fakat islam da aşırılık yoktur ve olmamalıdır. Onlar Allah'ın sevgili 'kullarıdır'. Melek mertebesine çıkartıp öyle görmek ve o şekilde muamele edip taparcasına anmak Allah'ın ve Rasülünün sünnetinde kesinlikle yoktur. Bu sebeple yazarda bu hataları yapmış bulunduğu için usluptan hoşlanmam mümkün olmadı.
Ayrıca kitapta tevhidi ve şirki net ve tam anlatamama hatasını da göz önüne alırsak yazar hayal kırıklığı oldu maalesef..
Fakat genel olarak içerisinde Ömer (R.h) ile alakalı çoğu güzel şey bulunduğu için beğendim, sevdim.
