Mən daha çox klassik romanları oxuyar,bu çizgimdən kənara çıxmazdım. Bu il oxuma listimə psixoloji ,kişisel gelişim tipli kitablar da əlavə etdim. Roman oxuyarkən yazıçıların xəyal dünyası məni bütün travmalarımdan,beynimdəki səslərdən,üzləşməkdən qorxduğum düşüncələrimdən, uşaqlığımdan,içimdəki məndən uzaqlaşdırar,qısa müddətli xoşbəxtlik yaşadardı. Hara kimi qaça bilərik ki gerçəklərdən? Bu kitab bütün gerçəkləri üzümə vurdu desəm daha doğru olar. İçimdə yaralı kiçik mən var,tək mənim yox çoxumuzun. O qədər yaxşı gəldi ki, o uşağı tanımaq,onu yerdən qaldırmaq,onu dinləmək. Özümü çox huzurlu hiss edirəm, bəzi səhifələrdə ağladım,bəzi səhifələrdə güldüm və nəticədə o uşağa sıkı-sıkı sarıldım♡ mütləq oxunmalıdır bu kitab,tövsiyə edirəm.
