II. Abdülhamid ve döneminin en çok tartışılan kurumlarından biri şüphesiz Hafiye Teşkilâtı’dır. Çok iyi teşkilâtlandığı kabul edilen, devlet adamlarının büyük konaklarına, hatta tehdit addedilen sıradan vatandaşın evlerine varıncaya kadar her yere hissettirmeden girip çıkabilen bu teşkilât, II. Abdülhamid’in âdeta vazgeçilmezlerindendir. Amcası Sultan Abdülaziz ve kardeşi V. Murat’ın pek tatsız bir biçimde tahttan indirilmeleri, üstelik bunu yapanların âdeta pazarlığa girişerek kendisini tahta çıkarmaları ve bazı kişilerin artan nüfuzunun tehlikesi II. Abdülhamid’in Hafiye Teşkilâtı’na hususi bir önem vermesine sebep olmuştur. İşin içine, tahta çıkar çıkmaz karşılaştığı suikast girişimleri ve kendisini devirmeye yönelik Ali Suavi Vakası, Kleanti Skaliyeri-Aziz Bey Komitesi gibi ihtilâl girişimleri de eklenince, kuvvetli bir istihbarat teşkilâtı kurmak Sultan için kaçınılmaz olmuştur. Elinizdeki bu çalışmada, 1909 tarihinde İstanbul’da Mahmûd adında (net okunmamakla birlikte) bir kişi/cemiyet tarafından yayınlanan bir risale olan “Hafiyelerin Listesi” adlı eser Latin harflerine aktarılarak araştırmacıların ve ilgililerin istifadesine sunulmuştur. Eserin en dikkat çekici yönü, II. Abdülhamid’in Hafiye Teşkilâtı’na ağır eleştiriler yöneltmesi ve dönemin birçok ünlü devlet adamının hafiyelik yapmış olduğunu iddia etmesidir.
