Fon: karanlık şekiller ve arkaya, sonsuzluğa doğru uzayıp kaybolan mosmor kalın bir çizgi. Karartılar arasında renk renk ışıklar yanar, söner, yanar, söner. Ta dipte, üzerine acayip sazlar ve söğüde benzer ağaçlar sarkan bir derenin görünüşü. Ön planda, sağ kulisin önünde, dallarından görülmemiş meyveler sarkan büyük bir ağaç. Belki Tuba Ağacı. Yaprakları altın sarısında. Sol kulisin önünde, toparlak veya kübik biçimli bazı kısa ağaçlar ve yine acayip şekilli boy atmış otlar. Sahnenin ortası bomboş. Perde açıldığında derenin çağıltısı müzikle beraber yansılanır, suyun üstünde de tanrısal bir ışık parıldar. Bir an sonra, bir söğüdün arkasından bir hayal belirir. Bu, Hayal Kadın'dır. Sırtındaki topuklarına kadar inen maşlah gibi örtünün üstünde şafak parıltılarını andıran ışıklar yanıp yanıp söner. Saçları omuzlarına dağınıktır. Gözlerinde bir şeyler uman, bir şeyler bekleyen, derin ve tereddütlü bir anlam vardır. Sahnenin önüne doğru süzülür gibi yürür. Sağdaki kocaman ağacın arkasından çıkan, biraz gri renk örtüye bürünmüş ihtiyar Cennet Bahçıvanı Rıdvan, ağır ağır, Hayal Kadın'a yaklaşır. RIDVAN. - Benim adım Rıdvan. Cennet bahçıvanıyım. HAYAL KADIN. -Demek?...
