Öne Çıkan İkinci Dünya Savaşı Tarihi kitaplarını, öne çıkan İkinci Dünya Savaşı Tarihi sözleri ve alıntılarını, öne çıkan İkinci Dünya Savaşı Tarihi yazarlarını, öne çıkan İkinci Dünya Savaşı Tarihi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Onlar savaş sonrasına kadar neler olup bittiğini bilmediler.
"İlk atom bombası 6 Ağustos 1945'te Hiroşima'ya atıldı - bomba şehrin büyük bir bölümünü yerle bir etti ve nüfusun dörtte birini (yaklaşık 80.000 kişi) öldürdü. Üç gün sonra, ikinci
atom bombası Nagazaki'ye atıldı. Hiroşima'ya atılan bombanın haberi Truman'a Potsdam Konferansı'ndan denizyoluyla dönerken verildi. Yanında bulunanlara göre Truman, sevinçle bağırmıştı: "Bu tarihteki en büyük olaydır. "
Bununla birlikte, bombanın Japon hükümeti üzerindeki etkisi Batı Cephesi'nde o vakit tahayyül edildiğinden çok daha azdı. Bu olay, kayıtsız şartsız teslimiyete karşı çıkmış olan altı kişilik konseyin üç üyesini sarsmadı ve geleceğe ait bazı teminatların, özellikle "imparatorun egemenlik hakkı"nın idamesine ilişkin teminatın öncelikle sağlanması gerektiğinde hala ısrar ediyorlardı.
Japon halkına gelince, onlar savaş sonrasına kadar Hiroşima ve Nagazaki'de neler olup bittiğini bilmediler."
Ülkenize el koyalım, sizi de karın tokluğuna ölüme gönderelim!
"MacArthur akıllı bir şekilde 31.000 düzenli ordu askerini Manila'nın merkezinde tutmuştu. Böylelikle çok fazla dağınık kıyılar daha az nitelikli sözde sadece 110.000 Filipinliyle himaye edildi."
"Amerika'nın gücü ortaya çıkınca ve Rusya kendi gücünü geliştirmek için ayakta kalınca, müşterek askeri güçleri çok küçük olduğundan Mihver güçleri olan Almanya, İtalya ve Japonya'nın yenilgileri kesinleşti. Yegane belirsizlik yenilginin ne kadar süre alacağı ve nasıl tamamlanacağıydı. Şu anda savunma halini alan saldırganların en çok umdukları "devler" yorulana ya da kavgalı hale gelene kadar zamanı uzatarak daha iyi barış koşulları elde etmekti. Fakat böyle uzun bir mukavemet şansı cephelerin küçültülmesine bağlıydı. Mihver liderlerinden hiçbiri, gönüllü geri çekilmek suretiyle "itibar kaybetmeye" katlanamazdı ve o nedenle cephe çökene kadar her mevzide tutundular."
Atom bombalarının, Hiroşima ve Nagazaki'ye atılmalarının hızlandırılmalarının nedeni Amiral Leahy tarafından açıklandı:
"Bilim insanları ve diğerleri, bu projeye harcanmış olan muazzam yekun -iki milyar dolar (günümüzde yaklaşık yirmi dört milyar dolar)- için bu denemenin yapılmasını istiyorlardı."
Atom bombası projesinde yer alan yüksek rütbeli subaylardan biri, kod adı "Manhattan District Projesi" olan konuyu daha açık bir şekilde anlatıyordu:
"Bomba gerçekten başarılı olmak zorundaydı -çok masraf edilmişti. Başarısız olsaydı, bu kadar büyük bir harcamayı nasıl izah edebilirdik? Kamuoyunun olası protestosunu düşünün bir kez... Zaman azaldıkça, Washington'daki belirli kişiler Manhattan Projesi'nin direktörü General Groves'u iş işten geçmeden istifa etmesi için ikna etmeye çaba gösteriyorlardı, çünkü başarısız olursak Groves sorumluluğun üzerine kalacağını biliyordu. Bomba tamamlandığında ve atıldığında ilgili herkesin hissettiği rahatlama muazzamdı."
Merhaba,
Edebi yazamam ama bir okuyucu olarak kitabın geneli hakkında yorum yazmaya çalışacağım.
Daha önce yorum yapan arkadaşın dediği gibi kitap, II. Dünya Savaşına siyasi açıdan ziyade askeri açıdan bakılarak yazılmış. Kronolojik olarak değil de cephe cephe parçalar halinde anlatılmış ve anlatımlarda askeri teçhizat, asker sayısı ve taktikler bakımından kıyaslamalar var. Örneğin Kuzey Afrika cephesinde Almanların ve İtalyanların şu kadar panzer tankları varken, karşı taraftaki İngilizlerin şu kadar Matilda tankları var denmiş. Ayrıca hem uçaklar hem de tank gibi diğer savaş araçlarının teknik kapasiteleri (hız, zırh kalınlığı vs) üzerinde durulmuş.
Hitler'in psikolojisi, Rusya'nın uçsuz bucaksız arazisi ve yollarının kötü oluşundan dolayı karşılaşılan zorluklar, Japonların aşırı kendine güvenleri ve inatçılıkları, Japon halkı olarak İmparatorlarına bağlılıkları, atom bombasının atılma kararı ve gerekli olup olmadığı ile ilgili bilgiler ayrıntılı olarak irdelenmiş.
Kitap askeri açıdan bence çok iyi. Bu benim bir sivil olarak yorumum, bir askerin değerlendirmesi daha isabetli olacaktır. Özellikle Uzakdoğu ve Pasifik cephesinde haritaya ihtiyaç çok oluyor. Bazen haritayı kafanızda canlandıramadığınız için okurken zorluk çekiyorsunuz ama II. Dünya savaşı ile ilgili güzel bilgilere sahip oluyorsunuz. Sabrı olan ve tarih sevenler için okunabilecek bir kitap diye düşünüyorum. Bitirmek zaman alıyor ama bence doyurucu bilgiler mevcut. Tavsiye ederim.