Bu yazarın okuduğum ilk kitabı Nefret Oyunu. O yüzden kitabın bütününe bakarsak Nefret Oyunu’ndaki ofis romantizmi + smut yani enemies to lovers gibi bir durum yok. Ama bundaki vibe daha çok farklı. Çook hoşuma gitti. Özellikle Theodore. Tabi ki Ruthie’nin yeri de ayrı <3. Kitabı okurken Ruth ve Theodore’nin hislerini, özellikle Ruth’ın hislerini hissederek okuyorsunuz. Ya da ben çok fazla bağ kurmuşumdur kim bilir... Ruth ve Teddy’nin yavaş yavaş arkadaşlık kurmaya başlaması çok inceydi. Teddy yazılanın ve düşündüğünün aksine naif dokunuşları ve hisleri olan biri ben öyle hissettim ve tam tersi Ruth’un içi de dışarıda göründüğünün aksine tam bir kaos. Kurdukları arkadaşlık, Teddy’nin Sasaki Metot’unu sabotaj çalışmalarına rağmen gayet güzel gitti. Zaten Ruth çoktan kararını vermişti. Teddy’nin ve Ruth’ın birbirlerine karşı konuşurken her zaman açık olmaları da en sevdiğim şeylerden biri. Tabi nesli tehlikede olan kaplumbağaları unutmayalım dfjdk Bu kitabın ayrıntıları da bütünü de çook hoşuma gitti. Arka plandaki hikayeler, karakterler de bence birbirlerini tamamlar şekilde çok iyiydi. Özellikle Renata&Aggie ikilisi :) Böyle güzel nostaljik friends to lovers arıyorsanız o bu kitap. Kesinlikle okuyun. Yorumumu peynir partisinden sonra Teddy’nin, Ruth’a, sohbetleri sırasında söylediği birkaç cümleyi paylaşarak bitireceğim okurken erimiştim çünkü...
Teddy: “I love it in here. Let me stay.”
Ruth: “What, for tonight?
Teddy: “Forever.”
