İlişkiler
Erhan Benerİlişkiler Sözleri ve Alıntıları
İlişkiler sözleri ve alıntılarını, İlişkiler kitap alıntılarını, İlişkiler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Direnmesinin faydasız olduğunu biliyordu. Sırt üstü yatağa yuvarlanmışlardı. Hümeyra, dudaklarını dudaklarına yapıştırmıştı bile.
Hepsini bir anda tüketti; şimdi elleri bomboş. Hiçbiri olmayacak bundan sonraki yaşamında. Bu, onun için ölmekten beter. Yine de ölmemek için direniyor, bedeniyle ve aklıyla. Belki de ruhuyla; varsa, kalmışsa eğer.
O gece, sabaha karşı, evin kocaman banyosunda sevişirlerken, bir ara, birisi-
nin onları kapı aralığından izlediği hissine kapılmıştı. Birden başını çevirmiş, hemen geri çekilmiş olmasına karşın, bunun Ulrike'nın annesi olduğunu fark etmişti.
Eve döndüklerinde onları merakla bekleyen karısına, zafer kazanmış bir komutan edasıyla,
"Ben sana söyledim, hiçbir boku yokmuş oğlanın, çükü kalkmış, durmadan otuzbir çekiyormuş da ondanmış, " demişti Muzaffer.
Kadınlar her şey değildir. Onların meyvelerini yemeli, ama ağaçlan yerlerinde bırakmalı, ille de bahçene taşımaya kalkmamalısın . . .
Ölüm, ancak başkalarının başına gelebilen bir olay, ancak romanlarda anlatılan, dedikodu haberi olarak söylenen bir fizik ötesi oyundan ibaretti.
Ankara'ya geldiğinde, hariciyeci oğlanla çıkarılan dedikoduyu yemin billah yalanlamıştı Hümeyra.
"Bu oğlana erkeklik dersi vermeyi hanginiz ister? Henüz eline kadın eli değmedi. On dört yaşında, ama aslında sapına kadar erkektir ha! Babasının oğlu!"
Korkman için neden yok. Ben hep senin yanında olacağım. . . Sonra, bak, böyle yerlerde kadınlar, içki içmeyen erkeği adam yerine koymazlar ha! içeceksin, ama ağzına içeceksin, burnuna değil!"
Hümeyra elinde kahve tepsisiyle salona girerken, İhsan da arkası sıra odadan süzülüp çıkmış, salonun kapısına büzülüp izlemeye başlamıştı içerde olup bitenleri. Hümeyra, elindeki gümüş tepsiyi önce
yaşlı adama, sonra şişman kadına, sonra da öteki adama uzatmış, kahveleri dağıttıktan sonra da hemen çıkmıştı salondan.
Ankara'da, Bentderesi'nin üst tarafındaki yamaçta, iki katlı, eski, ahşap bir evde oturuyorlardı.
"O tarafta ya da bu tarafta, kendisini ölüme atabilecek kadar militan olabilmesi için, herşeyden önce kendisinin birşeyler yapabilecek kadar güçlü olduğuna inanması gerekir insanın, "
İhsan'ı babasının bu tutumundan çok, annesinin nikahtan önce fazla bir itirazda bulunmamış olması şaşırtmıştı. Hatta, belki onlardan da fazla, Hümeyra'nın, o hafif göbekli, dökük saçlı tombalak Arabın yanında kuzu kuzu nikah masasına oturmuş olması . . . Evlenmeyi, İhsan'la çocukluklarında oynadıkları evcik oyunu gibi bir şey mi sanıyordu acaba?
Öyle sanmadığını daha sonra öğrenecekti.
Hümeyra'ya, "Git, kahveleri getir, " demişti. "Tembihlerimi unutma!" Sonra, İhsan'a dönmüş, "Sen burada otur!'' diye azarlamıştı sebepsiz yere.
O kitaptaki resimler günlerce gözünün önünden gitmemiş, aklını karıştırmış, hatta düşlerine girmişti.