"Laurana" dedi Tanis zorlukla nefes alarak hafifçe, "anlamanı beklemiyorum... Ben bile anlamıyorum. Beni affetmeni de istemiyorum... ben bile kendimi affedemiyorum. Sana seni sevdiğimi hep sevmiş olduğumu söyleyebilirim. Ama bu doğru olmaz çünkü sevgi ancak kendisini seven birinin verebileceği bir şey ve şu anda ben kendi yansımama bile katlanamıyorum.