"insanoğlunun gözü hiç doymaz, ne kadar çok versen o kadar çok ister," denirdi hep. Sanki kötü bir şeymiş gibi. Oysa insanoğlunu diğer türlerden ayıran, sahip oldukları ile yetinen hayvanlara üstün kılan da bu özelliği değil miydi?
Talih denen şey insanoğlunun yaptığı planları hiç sevmez, kazara olanlar dışında insanın başarılı olmasını da istemezdi. Biliyordu ki felek, kendi çabalarıyla başarıya ulaşan bu adamdan muhakkak öcünü alırdı.