Fransız Devrimi’nden 1800’lü yılların ortalarına kadar, İngiltere’de Sanayi Devrimi ile oluşan İşçi Sınıfı tüm yönleri, kişileri ve detayları ile ortaya konmuş. Çok titiz bir çalışma… Bazen detaylar o kadar ileri gidiyor ki asıl konuya bağlamakta zorlanıyor insan. Ancak kitabın benim için asıl zorluğu, bu dönemin tarihine ve kişiliklerine tam hakim olmamaktan kaynaklandı. Birbirine bağlı ve birbirini besleyen okumalar ile o döneme ve işçi sınıfına ilişkin tam donanıma sahip olmak mümkün.
Kitap, tekstil sanayisinin ev atölyelerinde gelişmeye başlamasıyla işçi sınıfının ilk adımını ortaya koyduğunu belirtmiştir. Ancak zanaatkarların Tudor dönemine uzanan tarihi de eklendiğinde işçinin ayak izlerini gördüğümüzü söyler. Sınıf bilinci için ev atölyeleri ile başlayan süreç, buharlı makinelere dayanan fabrikaların kurulması ile asıl dönem başlamıştır. Fabrikanın sadece emeğe dayalı olan ezici bir sömürü düzeni oluşturmasına tepkiler ile sınıf bilinci oluşur. Tabi bu sınıf bilinci, çok büyük mücadeleler ile elde edilmiştir.
Bu noktada örgütlenmenin önemine dikkat çekiyor yazar. Özellikle örgütlenmelerin tarihi ile işçi sınıfının tarihini yan yana koyar ki iç içe geçmiş bir olgunun doğurduğu kimliği sunar: işçi. Londra Yazışma Derneği ile başlayan bu ilişki, zanaatkar sınıfların ve politik tepkilerin örgütleriyle gelişerek işçi potasında erimiştir.
