Uzun zamandır okuduğum , içinde en çok " kendim" olan , samimi ve içten sohbet tadında bir kitaptı. Yazarımız övgü sevmiyor , daha doğrusu iyi olan bir şeyin övgüye gerek olmadığından bahsediyor , bir tek burada katılmayarak , iyi şeylerin övülmesi gerektiğini düşünüyorum ve bu kitap övülecek kadar iyi bir kitaptı bence :) her sayfasında neredeyse altı çizili cümle dolu . Hatta bazıları komple bölüm olarak işaretledim , 38. bölüm en çok "kendim "olan , ben yazsam bu kadar iyi anlatamazdım dediğim bölüm. Umarım hakettiği değeri görür . Çok böyle uzun uzun inceleme yazamıyorum (inceleme denilmesinide sevmiyorum, okuyucu yorumu falan yazsa daha iyiydi :) ) Tavsiye ederim, herkese iyi okumalar.
