İnsan ve Halleri
Rene GuenonEn Beğenilen İnsan ve Halleri Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen İnsan ve Halleri sözleri ve alıntılarını, en beğenilen İnsan ve Halleri kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Kurtuluşa ulaşmanın Bilgi’den başka hiçbir vâsıtası yoktur; sadece o, arzuların bağlarını (ve bireysel hâle hâkim olan diğer arızilikleri çözer. Bilgi olmaksızın Selâmet’e (Ananda) ulaşılamaz. Eylem (hem genel manasıyla hem de taabbudî amelleri ifade eden manasıyla karma) cehaletin (avidya) zıddı değildir, onu uzaklaştıramaz; ama Bilgi, tıpkı ışığın karanlıkları yok ettiği gibi cehaleti yok eder. Tıpkı bulutlar dağıldığında Güneş’in aydınlığının yayılması gibi, dünyevî duygulardan (ve benzer bağlardan) doğan cehalet uzaklaşır uzaklaşmaz (bütün yanılsamalar yok olur ve) kendiliğin (Atma) ışıltısı uzakta (varoluşun bütün dereceleri boyunca), bölünmemiş bir hâlde (her şeye nüfuz ederek ve varlığın bütününü aydınlatarak) parlar.”
Sayfa 197Kitabı okudu
Kalp hayatın merkezi olarak düşünülmektedir ve bütün geleneklerde hayat gücüne çok özel bir tarzda bağlı olduğu kabul edilen kan dolaşımının fizyolijik merkezdir gerçekten."
“Kalpte mukim olan Atma bir pirinç tanesinden daha küçüktür, bir arpa tanesinden daha küçük, bir hardal tanesinden daha küçük, bir darı tanesinden daha küçük, darı tanesinin içindeki tohumdan daha küçüktür; ve kalpte mukim olan Atma aynı zamanda (kesif zuhur sahası olan) dünyadan daha büyüktür, (latif zuhur sahası olan) atmosferden daha büyük, (biçim dışı zuhur sahası olan) gökten daha büyük, bütün bu âlemlerin toplamından daha büyüktür (yani kayıtlanmamış olduğu için her türlü zuhurun ötesindedir.)"
Sayfa 46 - Sen YayınlarıKitabı okuyor
“Dikkat edilirse Atma’nın bu kayıtlanmamışlık haline dair söylenen her şey değilleme biçiminde söylenmiştir. Bunun niçin böyle olması gerektiği kolaylıkla anlaşılmaktadır; zira dilde, her türlü dolaysız doğrulama zorunlu olarak özelleştiren ve sınır belirleyen bir önermedir. Bir şeyi olumlamayla bildirmek, geri kalan her şeyi hariçte bırakmak ve böylece bildirileni belirlemektir.” (İnsan ve Halleri s. 131, Rene Guenon)
Kök, köksüzdür. Çünkü eğer kökü olsaydı, kök olmazdı.
Sayfa 58 - Sen YayınlarıKitabı okuyor
"Vedenta sınırsız kavrayış imkanlarına açık, tamamen saf bir metafizik öğretisidir ve bu sebeple de herhangi bir sistemin az ya da çok dar sınırları içine sığdırılabilmesi mümkün değildir."
Sen YayınlarıKitabı okudu
"Kalp hayatın merkezi olarak düşünülmektedir ve bütün geleneklerde hayat gücüne çok özel bir tarzda bağlı olduğu kabul edilen kan dolaşımının fizyolijik merkezdir gerçekten."
Sayfa 44 - Sen YayınlarıKitabı okuyor
“O halde Varlık birdir ve hatta, metafizik manada bizzat Birlik’tir. Matemetik mana burada zaten geçerli olamaz, çünkü nicelik sahasının çok ötesinden bahsetmekteyiz: Metafizik “bir” ve matematik “bir” arasında ancak analoji mevcuttur yoksa özdeşlik değil. Ve hatta külli zuhurdaki çokluktan söz ederken bile kastedilen niceliksel bir çokluk değildir çünkü nicelik bazı zuhur hallerine özgü bir kayıttan ibarettir sadece. Nihayet, şayet Varlık birse Aşkın ilke “ikiliksiz” dir. Birlik bütün taayyünlerin ilkidir ama yine de bir taayyündür ve bir taayyün olarak Aşkın İlke ile karıştırılamaz.” (İnsan ve Halleri s. 70, Rene Guenon)
Bu noktada, Aristoteles için de saf aklın aşkın seviyeye ait olduğunu ve külli ilkelerin bilgisini nesne edindiğini hatırlatalım. Bu tür bir bilgi hiçbir surette istidlâlî olamaz, akli sezgi (… keşif) tarafından dolaysız ve vasıtasız olarak elde edilir. Ve akli sezginin, (…) sadece hissi ve hayatî seviyeye ait olan ve fakat bazı çağdaş filozofların açıkça ve tamamen antimetafizik kuramlarında çok büyük bir rol yüklenen sözde “sezgi”yle hiçbir alâkası yoktur. (İnsan ve Halleri s. 82-3, Rene Guenon)
“Neticede, çeşitli bölgeler olarak tasvir edilen farklı âlemler, felekler ve unsurî melekutlar farklı hâllerden ibarettir ve böyle bir tasvirin tamamen sembolik olduğu kolayca anlaşılabilir, zira söz konusu âlemleri kateden varlık artık mekân kaydına tâbi değildir. Bu mekânsal sembolizm (…) en kaba şekliyle lafzî manadan başkasını kavramaya muktedir olmayanlar haricinde kimseyi yanıltmayacak kadar doğaldır ve çok yaygın olarak kullanılmıştır. Fakat kavrayışları dünyevî varoluş ve cismanî âlemin sınırları içine gömülmüş olanlar, yanılsamaların en çocukçasıyla bütün hakikati kendi kavrayış seviyelerine indirgemek istemekte ve bir sembolün mahiyetini asla kavrayamamaktadır.” (İnsan ve Halleri s. 182-83, Rene Guenon)